Słowa kluczowe
Marine Le Pen
the 2017 French presidential elections
populist ethos
Jak cytować
Abstrakt
This study examines the nature and function of manipulative discourses by Marine Le Pen’s, the candidate of Front National in the 2017 French presidential elections. It also shows how manipulative discourse legitimates her populist ethos. We adopt the discursive and rhetorical perspective (Charaudeau, 2011, 2015 ; Taguieff, 1984), which is illustrated by a corpus of texts by fact-checking journalists (les Décodeurs, Désintox) of Le Monde and Libération newspapers, as well as a video of a presidential debate.
Bibliografia
Amossy, R. (1999). L’ethos au carrefour des disciplines : rhétorique, pragmatique, sociologie des champs. In R. Amossy (éd.), Images de soi dans le discours (pp. 127-154). Paris : Delachaux et Niestlé S.A.
Breton, P. (1997). La parole manipulée. Paris : La Découverte.
Breton, P. (1999). La « préférence manipulatoire » du président du Front national. Mots. Les langages du politique, 58, pp. 101-125. Retrieved from http://www.persee.fr/doc/mots_0243-6450_1999_num_58_1_2527
Charaudeau, P. (2009). Le discours de manipulation entre persuasion et influence sociale. In Acte du colloque de Lyon. Retrieved from http://www.patrick-charaudeau.com/Le-discours-de-manipulationentre.html
Charaudeau, P. (2011a). Le discours politique ou le pouvoir du langage. Retrieved from http://www.youscribe.com/BookReader/Index/304525?documentId=277199
Charaudeau, P. (2011b). Réflexions pour l’analyse du discours populiste. Mots, 97, pp. 101-116. DOI: 10.4000/mots.20534
Charaudeau, P. (2014). L’art de mentir en politique. Sciences Humaines, 256. Retrieved from http://www.patrick-charaudeau.com/L-art-de-mentir-en-politique.html
Charaudeau, P. (2015). Le débat présidentiel. Un combat de mots. Une victoire aux points. Langage et Société, pp. 109-129. DOI: 10.3917/ls.151.0109
Ducrot, O. et al. (1980). Les mots du discours. Paris : Minuit.
Dupuy, P.-O., Marchand, P. (2016). Les débat d’entre-deux-tours de l’élection présidentielle française (1974-2012) au prisme des stratégies discursives : du monopole du coeur à la doxa économicocomptable. Mots. Les langages du politique, 112, pp. 69 79. Retrieved from http://mots.revues.org/22472
Hailon, F. (2014). L’ordre idéologique. Éléments de cognition politique. Paris : L’Harmattan.
Martin, R. (1996). Sur l’implicite dans le langage ordinaire. Le Français Moderne, LXIV, 2, pp. 129-135.
Moirand, S. (2004). La circulation interdiscursive comme lieu de construction de domaines de mémoire par les médias. In J. M. Lopez Muñoz, S. Marnette, L. Rosier (éds), Le discours rapporté dans tous ses états (pp. 373-385). Paris : L’Harmattan.
Plantin, Ch. (2016). Dictionnaire de l’argumentation. Une introduction aux études d’argumentation. Lyon : ENS.
Rabatel, A. (2013). Les apports de l’analyse des discours médiatiques : de l’interprétation des données à la critique des pratiques discursives et sociales. Retrieved from http://www.diacronia.ro/ro/indexing/details/A1711/pdf
Saussure, L. de, Schultz, P. (2005). Manipulation and Ideologies in the Twentieth Century: Discourse, language, mind. Amsterdam-Philadelphia : John Benjamins Publishing Company.
Schopenhauer, A. (1830). L’art d’avoir toujours raison. Retrieved from https://www.les-crises.fr/wpcontent/uploads/2015/07/l-art-d-avoir-toujours-raison-d-apres-schopenhauer.pdf
Taguieff, P.-A. (1984). La rhétorique du national-populisme. Les règles élémentaires de la propagande xénophobe. Retrieved from http://www.persee.fr/doc/mots_0243-6450_1984_num_9_1_1167
Taguieff, P.-A. (2016). Le « populisme », ce mot passe-partout. Retrieved from http://www.lefigaro.fr/vox/politique/2016/11/24/31001-20161124ARTFIG00303-pierre-andre-taguieff-le-8220populisme8221-ce-mot-passe-partout.php
BASE DE DONNÉES LEXICALES
CNRTL, http://www.cnrtl.fr/definition/intox
DICTIONNAIRE DE LANGUE EN LIGNE
TLFi, http://atilf.atilf.fr/dendien/scripts/tlfiv5/visusel.exe?27;s=3793565895;r=2;nat=;sol=6 ; https://fr.wiktionary.org/wiki/intox
SITOGRAPHIE
Le Monde
http://www.lemonde.fr/les-decodeurs/article/2014/03/10/la-charte-des-decodeurs_4365106_4355770.html
Libération
http://www.liberation.fr/debats/2017/04/18/macron-pourquoi-tant-de-haine_1563463
D’AUTRES JOURNAUX
http://www.lejdd.fr/politique/au-debat-marine-le-pen-a-commis-une-triple-erreur-3322091
VIDÉOS
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).