Abstrakt
From Tithonus to the Struldbrugs of Swift, the old age is seen as a phase of decline, of decay, of exclusion from active life, which generates conditions of need. Senility can become even an influencing discrimination: in 1969 Robert Butler coined the term ageism and developed the theory of the phenomenon. So it is very surprising to see the optimism of Oriana Fallaci who observed: «They are fools those who refuse [the old age] and in order to refuse it they make the facelift, they dress up like a twenty-yearold, they cheat on age. Silly and ungrateful. […] The oldness is a beautiful age. The golden age of Life» [IA 149-150]. The tone marvels even more if you think about the cancer against which the Florentine journalist fought for years. It therefore seems interesting to analyze the reason for such serenity, despite the thanatic shadow.
Bibliografia
de Beauvoir, S. (1971). La terza età, trad. Bruno Fonzi. Torino: Einaudi.
Butler, R.N. (1989). Dispelling Ageism: the Cross Cutting Intervention. Annals of the American Academy of Political and Social Science, 503, The Quality of Aging: Strategies for Interventions,
-147.
Cannavò, A., Nicosia, A., Perazzi, E. (Eds.). (2008). Oriana Fallaci. Fiorentina di razza. Milano: Rizzoli.
De Stefano, C. (2013). Oriana. Una donna. Milano: Rizzoli, III ediz.
Fallaci, O. (2005). Oriana Fallaci intervista sé stessa. L’Apocalisse. New York-Bergamo: Rizzoli International [IA].
Fallaci, O. (2009). Gli antipatici. Milano: BUR Rizzoli [A], V ediz.
Fallaci, O. (2010). I sette peccati di Hollywood. Milano: BUR Rizzoli [SPH], VI ediz. aggiornata.
Fallaci, O. (2010). Se il Sole muore. Milano: BUR Rizzoli [SSM].
Fallaci, O. (2016). La paura è un peccato. Lettere da una vita straordinaria. Milano: Rizzoli [PP].
Fallaci, O. (2016). Solo io posso scrivere la mia storia. Autoritratto di una donna scomoda. Milano: Rizzoli [SADS].
Friedman, S.S. (1989). Creativity and the Childbirth Metaphor: Gender Difference and Literary Discourse. Feminist Studies 13, 1, Spring 1987, 49-82.
Grzela, R. (2017). Podwójne życie reporterki. Fallaci. Torańska. Warszawa: Prószyński i S-ka.
Kosack, G. (2007). Tra minaccia e sollievo: la menopausa secondo le donne Mafa del Nord Camerun. In N. Diasio, V. Vinel (Eds.), Il tempo incerto: antropologia della menopausa (pp. 78-100). Milano: FrancoAngeli.
Minischietti, G. (2011). Oriana Fallaci in "ew York. Una storia d’orgoglio. Verona: Sperling & Kupfer.
Pizzini, F. (2005). Corpo medico e corpo femminile: parto, riproduzione artificiale, menopausa (in collaborazione con L. Lombardi). Milano: FrancoAngeli, II ediz.
Sacchini, V., Perego, S. (2011). Dai sempre speranza. I pazienti che hanno cambiato la mia vita. Milano: Mondadori.
Sechi, S. (2006). Gli occhi di Oriana. Roma: Fazi Editore [*].
Tichoniuk-Wawrowicz, E. (2017). „Jestem florentynką”. Meandry tożsamości Oriany Fallaci. In B. Morzyńska-Wrzosek, M. Kurkiewicz, I. Szczukowski (Eds.), Tożsamość. Kultura. Nowoczesność (pp. 192-206). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Tischner, J. (2005). Etyka solidarności oraz Homo sovieticus. Kraków: Znak.
SITOGRAFIA
Intervista Signora Coraggio (di Gino Nebiolo) Tg1, Rai Uno 1993. In Extra Ritratti. Fonte: https://www.youtube.com/watch?v=jGc_imfKL4g [consultato 22.12.2017; accesso 20.10.2017].
Tg1 Speciale (1991). Intervista a Oriana Fallaci. Pino Scaccia dall’Arabia Saudita 1991. Fonte: http://www.thankyouoriana.it/?p=116 [consultato 23.12.2017].
WYŻYŃSKA, D. (2016). Jan Englert o „Garderobianym”, Learze, ministrach kultury i Januszu Gajosie, 09.12.2016. Fonte: http://cojestgrane24.wyborcza.pl/cjg24/1,13,21091423,146964, Jan-Englert-o--Garderobianym---Learze--ministrach-.html [consultato
12.2017].
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).