Tożsamość i wspólna pamięć zbiorowa w procesie europeizacji

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest dwóm zagadnieniom tożsamości i wspólnej pamięci zbiorowej w procesie europeizacji. Problematyka ta od lat jest przedmiotem ożywionej dyskusji naukowców i polityków, bowiem koniecznością udanego projektu integracyjnego stało się skonstruowanie europejskiej tożsamości i wspólnej pamięci zbiorowej niezbędnej dla legitymizacji tego zamierzenia. W artykule przedstawiono rozważania dotyczące definicji i zakresu pojęć tj.: europeizacja, tożsamość europejska i wspólna pamięć zbiorowa, jak i skoncentrowano się na poszukaniu odpowiedzi dotyczącej możliwości wypracowania tożsamości europejskiej i wspólnej pamięci zbiorowej obywateli Unii Europejskiej. W konkluzji autorka stwierdziła, iż pomimo szeregu starań ze strony Unii Europejskiej nie udało się wypracować wspólnej europejskiej tożsamości, aczkolwiek pewne jej rodzaje zaczęły wyrażać się za pośrednictwem instytucji UE i prawa wspólnotowego. Również wykształcenie wspólnej pamięć zbiorowej jest zadaniem trudnym, gdyż pamięć zbiorowa jest pamięcią podzieloną, jest splotem różnych perspektyw i różnych wersji. Nadzieją dla Starego Kontynentu zatem jest pamięć podzielana lub dialogiczna – uzgodniona przekraczająca horyzont narodu. Tożsamość europejska i wspólna pamięć zbiorowa, wciąż są w fazie kształtowania się. Budowanie ich to złożony proces, który konstruowany jest od podstaw. Jest on celowy i zaplanowany oraz skoncentrowany na utrzymaniu pokoju i tworzeniu dobrobytu poprzez wzmacnianie gospodarki.