Abstract
Political parodies transcend the prevailing social hierarchies, opening the field for polemics with government representatives. They also provide a space for the contamination of two or more distant discourses. In their texts, parodists refer to the rules of creating texts and utterances of political discourse, while modifying their selected elements by means of interdiscursive games. The purpose of the study is to define the category of the interdiscursive game and to analyze its strategies based on the example of contemporary Russian parodies on political issues published on YouTube. The study examines interdiscursive games grouped according to the following classification: genre convention games, intertextual games, games at the level of different linguistic means, structural games involving extralinguistic signs. As a result of the analysis, parodic interdiscursive games were divided into two categories: first-degree references and further references. The references of the first degree consist in transferring the main imitated discourse to the discourse of the comic. The second type of games concerns parodic references to other discourses that are introduced to the main imitated discourse. Interdiscursive games of both types help to discover the mechanisms that shape
the political discourse. Thus, parody, using borrowed schemes, reveals those meanings which were not expressed explicitly in the original texts and utterances.
Literaturhinweise
Balbus, Stanisław. Między stylami. Kraków, Universitas, 1996.
Bartmiński, Jerzy. „Tekst jako przedmiot tekstologii lingwistycznej”. Tekst. Problemy teoretyczne. Red. Jerzy Bartmiński, Barbara Boniecka. Lublin, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie--Skłodowskiej, 1998, s. 9–25.
Bartmiński, Jerzy, Stanisława Niebrzegowska-Bartmińska. Tekstologia. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009.
Beloglazova, Elena. „Polidiskursnostʹ kak osobyj issledovatelʹskij fokus”. Izvestiâ Sankt--Peterburgskogo universiteta èkonomiki i finansov, 3, 2009, s. 66–70.
Charaudeau, Patrick, Dominique Maingueneau, red. Dictionnaire d’analyse du discours. Paris, Editions du Seuil, 2002.
Ciesek, Bernadetta. Dyskursy dyskryminacji i tolerancji w przestrzeni publicznej współczesnej Polski (wartości, postawy, strategie). Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2018.
Dijk, Teun Adrianus van. „Badania nad dyskursem”. Dyskurs jako struktura i proces. Red. Teun Adrianus van Dijk. Przeł. Grzegorz Grochowski. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 9–44.
Duszak, Anna. Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998.
Gajda, Stanisław. „Współczesny polski dyskurs naukowy”. Dyskurs naukowy – tradycja i zmiana. Red. Stanisław Gajda. Opole, Uniwersytet Opolski, Instytut Filologii Polskiej, 1999, s. 9–17.
Gorbunova, Mariâ. „O ponâtii «dyskurs» v otečestvennom rečevedeni”. Znanie. Ponimanie. Umenie, 3, 2008, s. 161–164.
Grzmil-Tylutki, Halina. „Francuska analiza dyskursu a badania kontrastywne”. Tekst i Dyskurs – Text und Diskurs, 5, 2012a, s. 223–230.
Grzmil-Tylutki, Halina. „Francuska analiza dyskursu i jej recepcja w Polsce”. Oblicza komunikacji 5. Analiza dyskursu centrum – peryferie. Red. Tomasz Piekot, Marcin Poprawa. Wrocław, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2012b, s. 45–59.
Kępa-Figura, Danuta. „Gry językowe w polskich telewizyjnych serwisach informacyjnych jako przejaw fatyczności i sprawczości współczesnej komunikacji medialnej”. Medialingvistika, 5 (3), 2018, s. 366–379.
Labocha, Janina. Tekst, wypowiedź, dyskurs w procesie komunikacji językowej. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008.
Lisowska-Magdziarz, Małgorzata. Analiza tekstu w dyskursie medialnym: przewodnik dla studentów. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2006.
Litvinenko, Anna, Florian Toepfl. „The gardening of an authoritarian public at large: How Russia’s ruling elites transformed the country’s media landscape after the 2011/12 protests”. For Fair Elections. Publizistik, 64, 2019, s. 225–240. DOI: https://doi.org/10.1007/s11616-019-00486-2
Maingueneau, Dominique. Discours et analyse du discours: Introduction. Paris, Armand Colin, 2014.
Meduza. Kak uhoditʹ ot otveta naneudobnye voprosy. Master-klass Putina. 05.06.2018. Web. 06.06.2023. https://www.youtube.com/watch?v=J0aNpyo5E80.
Piekot, Tomasz. „Lingwistyka i socjologia wobec podejścia Teuna van Dijka”. Dyskurs w perspektywie akademickiej: materiały z międzynarodowego okrągłego stołu, 3-5 kwietnia 2009 r., Mińsk, Białoruś. Red. Irina Uchwanowa-Szmygowa et al. Olsztyn, Centrum Badań Europy Wschodniej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, 2014, s. 23.
Sładkiewicz, Żanna. „Kognitivno-pragmatičeskie i kross-kulʹturnye mehanizmy sozdaniâ komičeskogo èffekta v žanre političeskoj parodii”. Przegląd Rusycystyczny, 4 (152), 2015, s. 116–132.
Stepanov, Ûrij. „Alʹternativnyj mir, Diskurs, Fakt i princip Pričinnosti”. Âzyk i nauka konca XX veka. Red. Ûrij Stepanov. Moskva, RGGU, 1995, s. 35–73.
Usy Peskova. Medvedev prizval otmenitʹ bednostʹ. 02.07.2019. Web. 15.06.2023. https://www.youtube.com/watch?v=H_fnrUvxlac.
Usy Peskova. Putin o mitingah | PTN v PTN. 16.08.2019. Web. 10.06.2023. https://www.youtube.com/watch?v=WOFLgLeAM1s.
Vorkačev, Sergej, Elena Vorkačeva. „Diskurs i ego tipologiâ v rossijskoj lingvistike”. Aktualʹnye problemy filologii i pedagogičeskoj lingvistiki, 3, 2019, s. 14–21.
Wu, Jianguo. „Studies on interdiscursivity”. Sino-US English Teaching, 9, 2012, s. 1312–1317.
Wu, Jianguo. „Understanding interdiscursivity: A pragmatic model?”. Journal of Cambridge Studies, 6 (2–3), 2011, s. 95–115.
Zaharenko, Irina et al. „Precedentnoe imâ i precedentnoe vyskazyvanie kak simvoly precedentnyh fenomenov”. Âzyk, soznanie, kommunikaciâ: Sbornik statej. Red. Viktoriâ Krasnyh, Andrej Izotov. Moskva, Filologiâ, 1, 1997, s. 83–103.
Zapovednik. Kak ponizitʹ vysokij urovenʹ nenavisti – „Zapovednik”, vypusk 170, sûžet 2. 18.05.2021. Web. 16.05.2023. https://www.youtube.com/watch?v=cH99j_UwY8Y.
Lizenz
Copyright (c) 2024 Agata Jankowicz
Dieses Werk steht unter der Lizenz Creative Commons Namensnennung - Nicht-kommerziell - Weitergabe unter gleichen Bedingungen 4.0 International.