Wytyczne dla autorów
Wskazówki dla autorów
Redakcja czasopisma „Studia Rossica Posnaniensia” akceptuje teksty w języku angielskim, rosyjskim, polskim i niemieckim, zapisane w formacie .doc. lub docx. Przyjmowane są wyłącznie teksty oryginalne, wcześniej niepublikowane, przygotowane zgodnie z zachowaniem zasad rzetelności naukowej.
Teksty do publikacji prosimy składać poprzez panel redakcyjny na stronie platformy OJS (Open Journal System). Prosimy o usunięcie wszelkich danych, które mogą posłużyć do identyfikacji autora tekstu. Imię i nazwisko autora oraz afiliację umieszczamy dopiero w wersji ostatecznej artykułu, po zakończeniu procesu recenzji i rewizji.
Układ tekstu
- Imię i nazwisko autora – czcionka 12 pkt, wersaliki, tekst wyśrodkowany, zapis alfabetem łacińskim zgodny z niżej umieszczoną afiliacją autora
- Tytuł artykułu w języku artykułu – czcionka 12 pkt, tekstem zwykłym, nie wersalikami, tekst wyśrodkowany, pogrubiony
- Tytuł artykułu w języku angielskim (w przypadku teksów napisanych w języku angielskim podajemy tytuł w języku rosyjskim) – czcionka 12 pkt, tekstem zwykłym, nie wersalikami, tekst wyśrodkowany, bez pogrubienia
- Abstract. (czcionka 10 pkt, tekst wyjustowany; treść streszczenia w języku angielskim po kropce – czcionka 10 pkt, zwykła, tekst wyjustowany, streszczenie powinno liczyć 1000-1500 znaków ze spacjami i zawierać cel badawczy (novum) oraz tezę artykułu, argumenty, wnioski)
- Keywords: (czcionka 10 pkt, tekst, tekst wyjustowany, po dwukropku 5 słów kluczowych w języku angielskim, czcionka 10 pkt, zwykła)
- Imię i nazwisko autora, uczelnia, miasto – kraj oraz służbowy adres email – czcionka 10 pkt, zwykła, tekst wyjustowany,
ORCID ID: https://orcid.org/0000-0000-0000-0000
- Tekst zasadniczy wyjustowany – tekst o objętości do 40 tysięcy znaków (ze spacjami) powinien być pisany czcionką Times New Roman, 12 punktów, przy zastosowaniu interlinii 1,5 i marginesów 2,5 cm z każdej strony
- Bibliografia – zgodnie ze stylem MLA, w kolejności alfabetycznej wg nazwisk autorów lub redaktorów. Gdy odwołujemy się do kilku pozycji tego samego autora w bibliografii umieszczamy je według kolejności alfabetycznej kolejnych tytułów
Wymogi techniczne
Dla oznaczenia cytatu w tekstach w języku polskim używamy cudzysłowów drukarskich („…”), wewnątrz cytatów stosujemy cudzysłów ostrokątny «…».
Cytat dłuższy niż trzywersowy wyróżniamy czcionką 10 pkt oraz wcięciem całego akapitu z lewej strony 0,6 cm (bez cudzysłowów). Cytatów nie należy oznaczać kursywą.
Tytuły analizowanych utworów, artykułów etc. – 12 pkt kursywa, bez cudzysłowów. W tytułach wielką literą zapisujemy tylko pierwsze słowo (prócz nazw własnych itp. wymagających wielkiej litery).
Tytuły czasopism w tekście artykułu – czcionka zwykła w cudzysłowach drukarskich („…”).
Wymieniając daną osobę (np. badacza, pisarza) w tekście po raz pierwszy, stosujemy zapis: imię i nazwisko (np. Zygmunt Bauman);
Wcięcie pierwszego wiersza w akapicie – 0,6 cm (jeśli ma zastosowanie).
Zaznaczając miejsca opuszczone w cytacie stosujemy nawias kwadratowy: […]
Nie stosujemy automatycznego rozstrzelenia tekstów, podkreśleń i wersalików w tekście zasadniczym artykułu i bibliografii.
Imiona i nazwiska w tekście artykułu zapisujemy zgodnie z zasadami pisowni obowiązującymi w języku artykułu. Transliteracja dotyczy wyłącznie przypisów i bibliografii.
Zapis przypisów
Redakcja prosi o przygotowanie artykułów naukowych w zgodzie z bibliograficznym wzorem Modern Language Association (MLA Style), obowiązującym w międzynarodowych bazach danych.
Zapisy źródeł podanych w cyrylicy zarówno w nawiasach w tekście, jak i w bibliografii należy zamieścić w transliteracji. Transliteracji dokonujemy automatycznie na stronie https://www.ushuaia.pl/transliterate/ (należy sprawdzić, czy został wybrany system cyrylica (transliteracja PN-ISO 9:2000).
Unikamy przypisów dolnych – używamy ich jedynie w celu dodania niezbędnego wyjaśnienia (czcionka 10 pkt, interlinia pojedyncza).
Źródła odwołań podajemy w tekście głównym stosując system nazwisko numer strony w nawiasie okrągłym. Numery stron łączymy myślnikiem (półpauzą, nie łącznikiem):
(Wodziński 45)
Jeśli cytujemy więcej niż jedno źródło tego samego autora, dla rozróżnienia podajemy datę publikacji, a przed numerem strony wstawiamy dwukropek:
(Wodziński 2006: 45)
(Wodziński 2009: 137)
Jeśli autor opublikował w danym roku kilka publikacji, dla rozróżnienia dodajemy literę przy roku:
(Wodziński 2006a)
(Wodziński 2006b: 146)
Jeśli cytowane źródło ma dwóch lub trzech autorów, ich nazwiska wymieniamy po przecinku:
(Burzyńska, Markowski 134)
Jeśli cytowane źródło ma więcej niż trzech autorów, zapisujemy to w następujący sposób:
(Drawicz et al. 73)
W przypadku źródeł pozbawionych autorstwa (np. tekstów na stronach internetowych), w tekście głównym umieszczamy zapis w nawiasie:
(Tytuł dokumentu, źródło elektroniczne)
Jeśli cytujemy źródła za innym źródłem, podajemy informację o źródle pierwotnym:
(cyt. za: Wodziński 46–59)
Bibliografia
Na końcu artykułu naukowego umieszczamy bibliografię, stosując porządek alfabetyczny nazwisk autorów lub redaktorów.
W bibliografii nie stosujemy numeracji. Nazwy wydawnictw podajemy w pełnym brzmieniu.
Monografia:
Aleksijewicz, Swietłana. Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka. Przeł. Jerzy Czech. Wołowiec, Wydawnictwo Czarne, 2015.
Hubbs, Joanna. Mother Russia. The Feminine Myth in Russian Literature. Bloomington–Indianapolis, Indiana University Press, 1993.
Monografia dwóch lub trzech autorów:
Nazwiska autorów zapisujemy wg schematu:
nazwisko 1, imię 1, imię i nazwisko 2, imię i nazwisko 3
Carey, Brian Todd, Joshua B. Allfree, John Cairns. Ostatnia bitwa Hannibala. Zama i upadek Kartaginy. Przeł. Beata Waligórska-Olejniczak. Warszawa, Bellona, 2010.
Monografia trzech i więcej autorów:
Bogusz-Tessmar Paulina et al. Nowe kino rosyjskie wobec tradycji literackiej i filmowej. Poznań, Zakład Graficzny UAM, 2017.
Praca zbiorowa:
Chodurska, Halina, Aurelia Kotkiewicz, red. Tradycja i nowoczesność. Język i literatura Słowian Wschodnich. Kraków, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2016.
Artykuł w tomie zbiorowym:
Waligórska-Olejniczak, Beata. „Metafory przestrzeni w filmie Andrieja Zwiagincewa Elena”. Tradycja i nowoczesność. Język i literatura Słowian Wschodnich. Red. Halina Chodurska, Aurelia Kotkiewicz. Kraków, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2016, s. 178–189.
Lachmann, Renate. „The semantic construction of the void”. Gogol: exploring absence. Ed. Sven Spieker. Bloomington, Slavica Publishers, 1999.
Artykuł w czasopiśmie:
Vukas, Danijela Lugarić. „Witnessing the unspeakable: on testimony and trauma in Svetlana Alexievich’s The War’s Unwomanly Face and Zinky Boys”. Kultura i tekst, 3, 2014, s. 19–39.
Basova, Anna, Lûdmila Sinkova. „Stanovlenie dokumentalʹno-hudožestvennogo žanra v žurnalistike Svetlany Aleksievič”. Vesnik BDU, 3, 2009, s. 93–96.
Źródło internetowe: datę wejścia na cytowaną stronę internetową poprzedzamy określeniem „Web”:
Gogol, Nikolai Vasilyevich. The Calash. Web. 28.04.2017. www.online-literature.com/gogol/1649/.
Artykuł z prasy:
Kwiatkowski, Jan. „Kłopoty z kinem”. Newsweek, 36, 2007, s. 6.
Poniewozik, James. „TV Makes a Too-Close Call”. Time, 20.11.2000, s. 70–71.
