UKRAIŃSKA NEOFRAZEOLOGIA: SEMANTYKA, STYLISTYKA, PRAGMATYKA
PDF (Українська)

Słowa kluczowe

neologika frazeologiczna
neofrazeologizm
memy internetowe
frazeologizacja
frazy-repliki

Jak cytować

Kuź, H. (2021). UKRAIŃSKA NEOFRAZEOLOGIA: SEMANTYKA, STYLISTYKA, PRAGMATYKA. Studia Ukrainica Posnaniensia, 9(1), 59–71. https://doi.org/10.14746/sup.2021.9.1.05

Abstrakt

W artykule została przeprowadzona analiza tworzenia ukraińskich neofrazeologizmów, źródeł ich powstania, osobliwości frazeologizacji. Ponadto omówiono różne grupy neologiki, zaproponowano ich interpretację stylistyczną oraz socjolingwistyczną. Jak wynika z analizy, duża część współczesnych neofrazeologizmów powstaje albo w wirtualnej przestrzeni komunikacyjnej, albo rozprzestrzenia się i zyskuje popularność dzięki platformom internetowym jako memy. Zważywszy, że internetowe memy tekstowe jak dotąd nie były przedmiotem badań z punktu widzenia procesu frazeologizacji, takie badania uznano za istotne i warte podjęcia. W pracy wykorzystano metodę opisową oraz metody analizy semantycznej i kontekstowej. W toku analiz semantycznych i kontekstowych ustalono, że powstawanie memów i frazeologizmów jest reakcją na wydarzenia w życiu społeczno-politycznym oraz kulturalnym. W związku z powyższym memy reprezentują
aktualne tematy, odzwierciedlają stereotypy, mitologemy świadomości masowej oraz wartości.
Przeanalizowany materiał neologiczny pokazuje, że bardzo często frazy-repliki charakteryzują się nową ekspresywnością oraz określoną stabilnością i odtwarzalnością, a na ich popularność wpływają sytuacje typowe, w których mogą zostać użyte. Mimo tendencji do uniwersalizacji dziedziny komunikacji, w środowisku ukraińskim funkcjonuje wiele utartych zwrotów związanych z ukraińskimi postaciami oraz wydarzeniami.

https://doi.org/10.14746/sup.2021.9.1.05
PDF (Українська)

Bibliografia

Ганапольская Е.В., Неология во фразеологии, [в:] „Общество. Коммуникация. Образование”, 2010, вып. 2 (111), с. 183–189.

Денисюк Ж., Постфольклор інтернет-комунікації в аксіологічному вимірі, Київ: НАКККіМ, 2017.

Джинджолия Г., Идиомы в дискурсе, [в:] „Лінгвістика. Лінгвокультурологія”, 2020, № 15, с. 112–129.

Калько В., Українські паремії як мовленнєві акти, [w:] „Studia Ukrainica Posnaniensia”, 2020, z. VIIІ/2, s. 33–44.

Мєшков В., Стабілізовані й неологічні фразеологізми в українській політичній блогосфері, [w:] „Ucrainica X. Souasná Ukrajinistika”, 2020, s. 146–150.

Мокиенко В.М., Проблемы европейской фразеологической неологики, [w:] „Słowo. Tekst.Czas”. Materiały VI Międzynarodowej Konferencji Naukowej, red. M. Aleksiejenko, W. Mokijenko, H. Walter, Szczecin: Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego, 2002, s. 63–79.

Пашинська Л.M., Основні напрями дослідження неофраземіки, [в:] „Наукові записки Бердянського державного педагогічного університету”, серія: Філологічні науки, 2018, вип. XV, с. 24–30.

Чемеркін С., Інтернет-мем – що це?, [в:] „Культура слова”, 2015, вип. 82, с. 113–116.