Abstrakt
Minęło już 25 lat od ludobójstwa w Rwandzie, które miało miejsce w 1994 roku. W zbiorowej świadomości ten afrykański kraj został doświadczony ludobójstwem. Jednak 1 000 000 ofiar to przede wszystkim osobiste dramaty Rwandyjczyków i ich rodzin. Świadectwo Anyesie Mukankaki pokazuje, w jaki sposób kobieta, która straciła męża i dzieci, zmaga się z wyzwaniem przebaczenia swoim życiu, jaką rolę w tym procesie odgrywa także Kościół katolicki. W historii jej życia widać, że Kościół był miejscem, gdzie została zraniona, ale w Kościele doświadczyła także daru przebaczenia i pojednania. Obecnie Kościół katolicki w Rwandzie inspiruje poszczególnych ludzi do działania na rzecz sprawiedliwości, pojednania i do podjęcia terapii celu uleczenia ich straumatyzowanego życia. Historia rwandyjskiego Kościoła najczęściej dzisiaj przywoływana jest kontekście udziału jego członków w ludobójstwie, jednak prawda jest taka, że ponad 250 duchownych katolickich oddało swoje życie w obronie prześladowanych Tutsi. W rwandyjskim Kościele ludzie byli ranieni, był on także raniony w tragicznych wydarzeniach 1994 roku, a obecnie podejmuje leczenie ofiar ludobójstwa.
Bibliografia
Bar J. (2013), Po ludobójstwie. Państwo i społeczeństwo w Rwandzie 1994-2012, Kraków.
d’Amour Dusengumuremyi J. (2015), No Greater Love. Testimonies on the Life and Death of Felicitas Niyitegeka, Lake Oswego.
d’Amour Dusengumuremyi J. (2017), Intikangarusibana. Abapadiri bahisemo guhara amagara yabo kubera intama zabo, Nyakibanda, Kamena 2013/Rwesero, Nzeri.
Gasore J. (2018), Świadectwo, Ruhango 24 lipca 2018 r. archiwum autora.
Harrell P.E. (2003), Rwanda’s Gamble. Gacaca and a new model of transistional justice, New York.
Jaworski M. (2012), Kwemera, czyli wierzyć. Świadectwo wiary Kościoła w Rwandzie, Kraków.
Palmer N. (2015), Courts in confl ict. Interpreting the Layers of Justice in Post-Genocide Rwanda, Oxford.
Stelmach D. (2018), Trudne pojednanie w Rwandzie, „Teologia i Moralność” vol. 13, s. 243-252.
Tochman W. (2010), Dzisiaj narysujemy śmierć, Wołowiec.
Waldorf L. (2017), Censorhip and Propaganda in Post-Genocide Rwanda, w: The media and the Rwanda Genocide, red. A. Thomson, London, s. 406-416.
Żywica Z. (2018), Świadectwo, Kabuga 26 lipca 2018 r. archiwum autora.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia i Moralność są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia i Moralność udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych w Teologii i Moralności pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).