Polityka rodzinna na poziomie lokalnym. Sztuka partycypacji.
PDF

Słowa kluczowe

lokalna polityka rodzinna
samorządy lokalne
partycypacja

Jak cytować

Głogosz, D. (2014). Polityka rodzinna na poziomie lokalnym. Sztuka partycypacji. Teologia I Moralność, 9(1(15), 65–76. https://doi.org/10.14746/tim.2014.15.1.4

Abstrakt

Samorządy lokalne podejmują coraz więcej działań ukierunkowanych na wspieranie rodzin. Skuteczna polityka rodzinna wymaga upodmiotowienia jej interesariuszy. Szansą jest szeroka aktywność różnych środowisk w procesie tworzenia tej polityki: diagnozowania problemów, proponowania rozwiązań, monitorowania procesu ich wprowadzania, oceny rezultatów i rekomendowania zmian. Dobre praktyki wskazują, że partycypacyjna polityka rodzinna jest skuteczniejsza i tańsza niż polityka kreowana wyłącznie przez samorządy.
https://doi.org/10.14746/tim.2014.15.1.4
PDF

Bibliografia

Balcerzak-Paradowska B., Rodzina i polityka rodzinna na przełomie wieków, IPiSS, Warszawa 2004.

Balcerzak-Paradowska B. (red.), Sytuacja rodzin i polityka rodzinna w wymiarze lokalnym, IPiSS, Warszawa 2009.

Dobry Klimat dla Rodziny, maj 2013, Kancelaria Prezydenta RP, Warszawa 2013.

Elementy partycypacji, FISE, Warszawa 2013.

Głogosz D., Karta Dużej Rodziny. Współpraca samorządów, Kancelaria Prezydenta RP, Warszawa 2013.

Kłębowski W., Budżet partycypacyjny. Krótka instrukcja obsługi, Instytut Obywatelski, Warszawa 2013.

Kurzynowski A., Polityka społeczna, globalna i lokalna, SGH, Warszawa 1999.

O polityce rodzinnej: definicje, zasady, praktyka, „Materiały z Zagranicy” z. 2, IPiSS, Warszawa 1994.

Rogaczewska M., Partycypacyjne tworzenie lokalnej polityki rodzinnej. Poradnik dla samorządów, KPRP, Warszawa 2013.

Szyszka M., Polityka rodzinna w Polsce 1990-2004, Wydawnictwo KUL, Lublin 2008.

Wampler B., Hartz-Karp J. (red.), The Spread of Participatory Budgeting Across the Globe: Adoption, Adaptation, and Impacts, „Journal of Public Deliberation” 2012, t. 8, nr 2.