Abstrakt
Ostatnim okresem życia zdecydowanej większości ludzi jest starość. Starość wiąże się z wieloma problemami, ograniczeniami i trudnościami. Niektóre z tych problemów są ponadczasowe, więc zawsze były i będą doświadczane przez osoby starsze. Należą do nich: choroba, samotność, wykluczenie, ograniczenia... Inne pojawiają się w konkretnych formach społeczeństw, ich strukturach i systemach wartości ... Typowym przykładem takiej sytuacji jest wykluczenie osób starszych z określonych form życia społecznego z powodu przejścia na emeryturę. Będąc na emeryturze, nie przejmują ról społecznych, które są podstawą prestiżu społecznego i kryterium przydatności w społeczeństwie. Konsekwencją takiej sytuacji jest izolacja społeczna osób starszych. Każda inicjatywa mająca na celu zminimalizowanie negatywnych cech starości jest funkcjonalna i pożądana. Dotyczy to zarówno zdrowia fizycznego, jak i psychicznego, a także interakcji społecznych z innymi. To jest powód, dla którego Uniwersytety Trzeciego Wieku mają do odegrania wielką rolę w zaspokajaniu potrzeb osób starszych. Jednak niezależnie od potrzeby tych inicjatyw na rzecz seniorów oczywiste jest, że żadna z nich nie wyeliminuje wszystkich niedogodności związanych ze starością. Pogorszenie stanu zdrowia fizycznego, osłabienie zdolności intelektualnych, choroby są nieodłączną częścią starości; są częścią jej „kodu genetycznego”. Dlatego spokojne przetrwanie deficytów starości należy odnieść do perspektywy innej niż czysto naturalna. Jest to pogląd religijny, który jako jedyny może nadać pełny sens starości i ludzkiej śmierci. Tylko religia, głosząca prawdę o życiu poza granicami śmierci, jest w stanie nadać sens życiu ludzkiemu, pełnemu ograniczeń i braków.
Bibliografia
Baczyński, Krzysztof Kamil. 1941. Starość. Dostęp: 10.07.2020. https://wolnelektury.pl/media/book/pdf/baczynski-starosc.pdf
Chabior, Agata. 2014. Społeczne, kulturowe i demograficzne uwarunkowania opieki i wsparcia w starości. O nowy model opiekuna seniorów. W: Innowacje w polityce społecznej XXI wieku, red. Elżbieta Trafiałek. 305-314. Katowice: Uniwersytet Jana Kochanowskiego.
Cherchowska, Justyna. 2015. Rola rodziny w aktywizacji rekreacyjnej seniorów. W: Rodzina wobec problemów i wyzwań współczesności. W poszukiwaniu rozwiązań, red. Bożena Chrostowska, Magdalena Dymowska i Magdalena Zmysłowska. Tom 2. 71-83. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Franciszek. 2019. Christus vivit.
Franciszek. 2020. Fratelli tutti.
Frątczak, Ewa. Jeleń-Osiecka, Monika. 2015. Przemiany płodności – intencje rodzicielskie – relacje międzygeneracyjne w Polsce. W: Rodzina dobro zagrożone, red. Władysław Majkowski. 13-60. Kraków: Wydawnictwo Księży Sercanów.
Grotowska, Stella. 2011. Seniorzy w przestrzeni publicznej. Kapitał społeczny uczestników wspólnot, ruchów i stowarzyszeń katolickich. Kraków: Zakład Wydawniczy „Nomos”.
Jan Paweł II. 1983. Familiaris consortio.
Jan Paweł II. 1984. Salvifi ci doloris.
Jan Paweł II. 1999. Do moich sióstr i braci – ludzi w podeszłym wieku.
Konieczna-Woźniak, Renata. 2001. Uniwersytety Trzeciego Wieku w Polsce. Profilaktyczne aspekty edukacji seniorów. Poznań: „Eruditus”.
Konieczna-Woźniak, Renata. 2011. Uczenie się ludzi dorosłych poprzez ich zainteresowania wolno-czasowe. Edukacja Dorosłych, 2, 65, 111-124.
Litawa, Aleksandra. 2011. Chór amatorski jako przestrzeń uczenia się ludzi dorosłych. Edukacja Dorosłych, 2, 65, 125-135.
Majkowski, Władysław. 2010. Rodzina polska w kontekście nowych uwarunkowań. Kraków: Wydawnictwo Księży Sercanów.
Piotrowski, Jerzy. 1973. Miejsce człowieka starego w rodzinie i społeczeństwie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.Sobór Watykański II. 1965. Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes”.
Szczepański, Jan. 1988. Sprawy ludzkie. Warszawa: Czytelnik.
Trafiałek, Elżbieta. 2016. Innowacyjna polityka senioralna XXI wieku. Między ageizmem, bezpieczeństwem socjalnym i active ageing. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Wróblewska, Izabela. Błaszczuk, Jerzy. 2012. Uniwersytet Trzeciego Wieku jako instytucja aktywizująca osoby starsze. Badania własne. Nowiny Lekarskie, 81, 31-35.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2020 Władysław Majkowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.