Rodzina dysfunkcyjna źródłem zachowań przestępczych na przykładzie województwa opolskiego
PDF

Słowa kluczowe

rodzina dysfunkcyjna
rodzina patologiczna
przemoc domowa
zachowania aspołeczne
zjawisko przestępczości

Jak cytować

Peterman, S. (2022). Rodzina dysfunkcyjna źródłem zachowań przestępczych na przykładzie województwa opolskiego. Teologia I Moralność, 17(1(31), 271–320. https://doi.org/10.14746/TIM.2022.31.1.20

Abstrakt

Poruszany problem dotyczy mechanizmu powstawania zjawiska przestępczości. W artykule podjęto próbę uchwycenia punktu zwrotnego, który powoduje wybór życia przestępczego przez osoby wzrastające w rodzinach dysfunkcyjnych. Główna teza to stwierdzenie, że jakość życia rodzinnego jest odpowiedzialna za niezgodne z normami zachowania osób pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych. Można postawić pytanie: W jaki sposób wśród osób pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych powstają zachowania antyspołeczne? W celu znalezienia rozwiązania tego problemu posłużono się wynikami badań empirycznych przeprowadzonych w trakcie realizacji tego projektu. Przeprowadzono je wśród czynnych zawodowo policjantów ze wszystkich jedenastu powiatów województwa opolskiego: brzeskiego, głubczyckiego, kędzierzyńsko-kozielskiego, kluczborskiego, krapkowickiego, namysłowskiego, nyskiego, oleskiego, opolskiego, prudnickiego oraz strzeleckiego. Badanie dowodzi, że w rodzinach, w których jakość życia jest niska, nieumiejętność lub brak chęci poprawy sytuacji materialnej zastępowana jest przez uzależnienie rodziców od alkoholu, zwiększa się ryzyko przemocy w rodzinie. W rezultacie może dojść do zatrzymania procesu rozwoju osobowego dziecka, a zamiast tego mogą wytworzyć się wewnętrzne mechanizmy obronne, prowadzące do alienacji społecznej lub zachowań antyspołecznych, a następnie drogi przestępczej.

https://doi.org/10.14746/TIM.2022.31.1.20
PDF

Bibliografia

Babbie, Earl. 2004. Badania społeczne w praktyce, tłum. Agnieszka Kloskowska-Dudzińska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Creswell, John W. 2009. Projektowanie badań naukowych. Metody jakościowe, ilościowe i mieszane, tłum. Joanna Gilewicz. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Kotarbiński, Tadeusz. 1960. Kurs logiki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Łobocki, Mieczysław. 2006. Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Łobocki, Mieczysław. 2009. Metody i techniki badań pedagogicznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Marek, Zbigniew. 2017. Pedagogika towarzyszenia. Perspektywa tradycji ignacjańskiej. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum.

Maszke, Albert. 2010. Tok przygotowywania badań. W: Podstawy metodologii badań w pedagogice, red. Stanisław Palka, 153-176. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Okoń, Wincenty. 2004. Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak” Teresa i Józef Śniecińscy.

Palka, Stanisław. 2006. Metodologia. Badania. Praktyka pedagogiczna. Gdańsk: Wydawnictwo Psychologiczne.

Stelmach, Jacek. 2001. Rodzinne uwarunkowania przestępczości nieletnich – analiza wyników badań. W: Społeczne konteksty zaburzeń w zachowaniu, red. Bronisław Urban, 155-168. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.

Sztompka, Piotr. 2003. Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.

Sztumski, Janusz. 2010. Wstęp do metod i technik badań społecznych. Katowice: Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”.

Tyszka, Zbigniew. 1974. Rodzinne uwarunkowania przestępczości młodzieży. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny. R. 36, z. 4, 66-76.