Słowa kluczowe
pojednanie
kara
przebaczenie
personalizm
Józef z Egiptu
Jak cytować
Abstrakt
Cnota "vindicatio" była znana już w starozytności. Znaleziono także opis dokonany przez św. Tomasza według którego vindicatio miał ważną rolę w wymierzenia kary, tak by mogła ona służyć nawróceniu grzesznika i przywróceniu sprawiedliwości. W artykule opisano jego dodatkowy aspekt tej cnoty, który może być zdefiniowany jako personalistyczny - jest bardzo dobrze zobrazowany w biblijnej historii Józefa z Egiptu. Składa się z pewnych aktów, przyczyniając się ostatecznie do budowania pełnego pojednania międzyludzkiej. Położenie większego nacisku na ten aspekt może doprowadzić do lepszego zrozumienia procesu pojednania i jej praktycznych wymagań.Bibliografia
Arystoteles, Etyka nikomachejska, w: tenże, Dzieła wszystkie, t. 5, tłum. D. Gromska, L. Regner, W. Wróblewski, Warszawa 1996, s. 77-300. Augustyn J., Ból krzywdy, radość przebaczenia, Kraków 1999. Cicero M.T., Xięgi dwie o wynalezieniu retorycznem, Wilno 1840.
Clifford R.J., Murphy R.E., Księga Rodzaju, w: Katolicki komentarz biblijny, red. R.E. Brown, J.A. Fitzmyer, R.E. Murphy, W. Chrostowski, Warszawa 2001, s. 14-71.
Góralczyk P., Uznanie winy podstawą pojednania, „Communio" 22(2002) nr 3, s. 107-115. Ibn Ezra, Żydowski komentarz do Tory, w: Tora. Pardes Lauder, Księga pierwsza. Bereszit, red. S. Pecaric, E. Gordon, A. Borkowski, Kraków 2001, s. 1-322.
Inlender B., Elementy personalizmu chrześcijańskiego w teologii grzechu, „Communio.Międzynarodowy przegląd Teologiczny" 4(1984) nr 5, s. 14-34.
Jan Paweł II, Adhortacja o pojednaniu i pokucie w dzisiejszym posłannictwie Kościoła Reconciliatio et paenitentia (02.12.1984), Watykan 1984.
Jan Paweł II, Encyklika o Bożym Miłosierdziu Dives in misericordia (30.11. 1980), Kraków 2010.
Jan Paweł II, Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 1997 „Przebacz a zaznasz pokoju" (8,12.1996), w: Orędzia Ojca Świętego Jana Pawła II, t. 1, Kraków 1998, s. 153-163.
Kowalczyk S., Nurty personalizmu. Od Augustyna do Wojtyły, Lublin 2010.
Królikowski M., Komunikacyjne teorie kary jako współczesne retrybutywne uzasadnienia kary kryminalnej, „Studia Iuridica" 31(2004), s. 33-52.
Księga Rodzaju. Wstęp - przekład z oryginału. Komentarz, red. S. Łach, Poznań 1962.
Lacroix M., Il culto dell'emozione, Milano 2002.
Lisewski K.D., Studien zu Motiven und Themen zur Josefgeschichte der Genesis, Frank- furt am Main 2008.
Maryniarczyk A., Casus cnoty wendety a terroryzm. Filozoficzna próba analizy terrory- zmu, w: Terroryzm - dawniej i dziś, red. A Maryniarczyk i in., wyd. KUL, Lublin 2010, s. 7-19.
Międzynarodowa Komisja Teologiczna, Dokument Pamięć i pojednanie. Kościół i winy przeszłości, Kraków 2000.
Olejnik S., Dar. Wezwanie. Odpowiedź. Teologia moralna. Życie osobiste i współżycie międzyludzkie, t. 6, Warszawa 1990.
Orzeszyna J., Pojednanie, w: Jan Paweł II. Encyklopedia nauczania moralnego, red. J. Nagórny, K. Jeżyna, Radom 2005, s. 393-396.
Orzeszyna J., Społeczno-eklezjalny wymiar sakramentu pokuty, Kraków 1996.
Peter M., Komentarz do Księgi Rodzaju, w: Biblia Poznańska, t. 1, Poznań 2009, s. 4-81.
Selejdak R., Józef Egipski jako figura Chrystusa w dziełach Ojców Kościoła pierwszych czterech wieków, „Roczniki Teologiczne" 47(2000) z. 4, s. 5-24.
Stump E., Miłość według św. Tomasza z Akwinu, „Teofil" 16(2007) nr 2, s. 7-16. Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna. Cel ostateczny czyli szczęście oraz uczynki ludzkie,
t. 9, tłum. F.W. Bednarski, London 1963.
Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna. Uczucia, t. 10, tłum. J. Bardan, London 1967. Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna. Miłość, t. 16, tłum. A. Głażewski, London 1967.
Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna. Sprawiedliwość, t. 18, tłum. F.W. Bednarski, London 1970.
Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna. Cnoty społeczne pokrewne sprawiedliwości, t. 20, tłum. F.W. Bednarski, London 1972.
Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna. Umiarkowanie, t. 22, tłum. S. Bełch, London 1963.
Vindicatio, w: Słownik łacińsko-polski, red. M. Plezia, t. 5, Warszawa 1979, s. 618.
Vindicatio, w: Słownik łacińsko-polski, red. J. Korpanty, t. 2, Warszawa 2003, s. 971.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia i Moralność są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia i Moralność udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych w Teologii i Moralności pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).