Słowa kluczowe
życie społeczno-moralne
społeczeństwo
Objawienie
Dekalog
Jezus Chrystus
przykazanie miłości
hierarchia wartości
Jak cytować
Abstrakt
Dziś często możemy obserwować różne formy zaburzeń porządku społecznego. Ludzie poszukują sposobów radzenia sobie z tym problemem. Dla chrześcijan Objawienie Boże jest wyrazem woli Bożej w tym względzie. Biblia pokazuje, że Bóg stworzył człowieka. Ludzie powinni słuchać Boga i zbudować porządek społeczny, w tym posłuszeństwa. W Starym Testamencie był porządek społeczny oparty na unii Izraela z Bogiem oraz o Dekalogu. W Nowym Testamencie Jezus Chrystus jest osobista centrum ludzkiego społeczeństwa, podczas gdy przykazanie miłości jest normatywną podstawą porządku społecznego. To powinno być uziemienie jedności między ludźmi i jedności ludzi z Bogiem. Jest to również gwarancją trwałego pokoju i stabilnego porządku społecznego.Bibliografia
Ashley B.M., Żyć prawdą w miłości. Biblijne wprowadzenie do teologii moralnej, tłum. M. Wójcik, Poznań 2008.
Bardski K., Pokarm i napój miłości. Symbolizm w ponaddosłownej interpretacji Biblii w tradycji Kościoła, Warszawa 2004.
Brinkmann E., Die kosmische Stellung des Gottmenschen in paulinischer Sicht, „Wissenschaft und Weisheit” 13 (1950).
Dihle A., Die goldene Regel, Göttingen 1962.
Fichtner J., Der Begriff des „Nächsten” im Alten Testament, „Wort und Dienst” 4 (1955).
Filipiak M., Biblia o człowieku. Zarys antropologii biblijnej Starego Testamentu, Lublin 1979.
Filipiak M., Problematyka społeczna w Biblii, Warszawa 1985.
Froger J.-F., Mouret M.-G., Cahiers d’anhtropologie biblique. Chemines de connaissance, Meolans-Revel 1990.
Gnilka J., Teologia Nowego Testamentu, tłum. W. Szymona, Kraków 2002.
Granat W., U podstaw humanizmu chrześcijańskiego, Poznań 1976.
Gryglewicz F., Teologia Nowego Testamentu, t. III: Teologia Dziejów Apostolskich, Listów katolickich i pism św. Jana Ewangelisty, Lublin 1986.
Harrington W., Teologia biblijna, tłum. J. Marzęcki, Warszawa 1977.
Jacob E., Theologie de l’Ancien Testament, Paryż 1955.
Kudasiewicz J., Teologia Ewangelii synoptycznych, Lublin 1986.
Langkammer H., Teologia Nowego Testamentu, Wrocław 1984.
Martin B.L., Christ and Law in Paul, Leiden 1989.
Noth M., Geschichte Israels, Göttingen 1967.
Pannenberg W., Kim jest człowiek, tłum. E. Zwolski, D. Szumska, Paryż 1978.
Robinson H.W., Inspiration and Revelation in the Old Testament, Oxford 1946.
Scharbert J., Solidarität in Segen und Fluch im Alten Testament und in seiner Umwelt, Bonn 1958.
Schelkle K.H., Teologia Nowego Testamentu, cz. 3, Etos, tłum. M. Lew Dylewski, Kraków 1984.
Schelkle K.H., Teologia Nowego Testamentu, cz. 3: Etos.
Schillebeeckx E., Dieu et l’Homme, Bruxelles 1965.
Schneider G., Die Apostelgeschichte, B. 1, Einleitung, Kommentar zu Kap. 1,1-8,40, Freiburg-Basel-Wien 1980.
Schückler G., Die christologische Verfasstheit der natura humana, „Catholica” 12(1958.
Schürmann H., Die geistgewirkte Lebensentstehung Jesu: Einheit in Vielheit, Leipzig 1974.
Turkiel J., Przewodnik po Księdze Syracha, Słupsk 2005.
Wildberger H., Das Abbild Gottes – Gen 1,26-30, „Theologische Zeitschrift” 21 (1965).
Willebrands J., Ott H., Christus Zeichen und Ursprung der Einheit, Zürich 1970.
Ziegler J.G., Moralność chrześcijanina – moralność Jezusa Chrystusa, w: Obraz Jezusa Chrystusa, tłum. Maria Fonberg-Rutkowska, Krystyna Wróblewska, Warszawa 1971.
Licencja
Prawa autorskie są zastrzeżone