Abstrakt
Artykuł podejmuje zagadnienie zasady pomocniczości w odniesieniu do rodziny. Zasada pomocniczości sformułowana została w encyklice Quadragesimo anno w 1931 r., znana jest też jako zasada subsydiarności, uznaje się ją także w kręgach pozakościelnych w przestrzeni regulacji życia społecznego. Określa ona właściwe relacje społecznych struktur mniejszych (rodziny) wobec większych (państwa). Rodzina ze względu na swoją specyfikę – strukturę oraz role społeczne (zwłaszcza wychowawcze) stanowi ze swej istoty społeczność apelującą o realizację solidarności i pomocniczości ze strony państwa. Szczególnym obszarem realizacji tej zasady wydają się działania wspierające rodzinę w jej dzietności, w polityce zatrudnienia i mieszkaniowej oraz w zakresie wychowania. Nie podejmując szczegółowej analizy tych płaszczyzn w warunkach polskich, można bez trudu zauważyć rozbieżność postulowanych zasad z aktualną polityką społeczną.Bibliografia
Daszyńska M, Kuciarska-Ciesielska M., Rutkowska L., Główne cechy demograficzne rodziny w Polsce, w: Rodzina w okresie transformacji systemowej.
Dyczewski L., Rodzina – społeczeństwo – państwo, w: Rodzina w okresie transformacji systemowej, red. A. Kurzynowski, Warszawa 1995.
Dziewięcka-Bokun L., Prorodzinna polityka społeczna czy prospołeczna polityka rodzinna?, w: Polityka społeczna. Teksty źródłowe, wybór i oprac. L. Dziewięcka-Bokun, K. Zamorska, Wrocław 2003.
Firlit-Fesnak G., Rodziny polskie i polityka rodzinna; stan i kierunki przemian, w: Polityka społeczna. Podręcznik akademicki, red. G. Firlit-Fesnak, M. Szylko-Skoczny, Warszawa 2007.
Główny Urząd Statystyczny, Struktura ludności, http://www.stat.gov.pl/gus/5840_646_PLK_HTML.htm [stan
z maja 2012].
Hut P., Współczesna kwestia mieszkaniowa w Polsce; geneza, uwarunkowania, perspektywy rozwiązań, w: Polityka społeczna. Podręcznik akademicki.
Jan Paweł II, Familiaris consortio.
Jan Paweł II, List do rodzin.
Jan Paweł II, Laborem exercens.
Konferencja Episkopatu Polski, Dokument Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie, Warszawa 2009.
Konferencja Episkopatu Polski, W trosce o człowieka i dobro wspólne, Warszawa 2012.
Łużyński W., Państwo pomocnicze. Nauczanie Jana Pawła II, Lublin 2001.
Magierowski M., Wróg publiczny nr 1, „Plus Minus. Tygodnik «Rzeczpospolitej»” z 12-13 maja 2012.
Matrczuk B., Zły klimat dla rodziny, Plus Minus. Tygodnik «Rzeczpospolitej»” z 12-13 maja 2012.
Spiker M, Zasada pomocniczości: podstawy antropologiczne i konsekwencje polityczne, „Społeczeństwo” 5(1995), nr 1.
Stolica Apostolska, Karta Praw Rodziny, art. 10 w: http://www.srk.opoka.org.pl/srk/srk_pliki/karta.htm [stan z 08.2012].
Szczepański J., Odmiany czasu teraźniejszego, Warszawa 1971.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia i Moralność są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia i Moralność udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych w Teologii i Moralności pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).