Trudne pojednanie w Rwandzie

Abstract

Rwanda kojarzona jest z tragedią ludobójstwa w 1994 roku, jednak ostatnio staje się przykładem odbudowy kraju i rozwoju gospodarki. W kontekście przebaczenia i pojednania kraj ciągle jest na drodze do pełnego pojednania. Ksiądz Janvier Gasore SAC, opisuje swoją historię przebaczenia i pojednania, jak zmierzył się trudną rzeczywistością swojej wioski, gdzie zginęła prawie cała jego rodzina, oraz jak niósł pomoc więźniom z Gikondo. Pojednanie w życiu księdza Janviera Gasore SAC, dokonuje się w konkretnych sytuacjach życiowych podczas spotkania z ofiarami i oprawcami. Metodą na udane pojednanie jest zastosowanie przebaczenia i zaniechania odwetu, proponowane przez Kosciół katolicki. W ten sposób zatrzymuje się dalszą eskalację zła i zaczyna się inaczej patrzeć na drugiego człowieka, który jeszcze niedawno był moim wrogiem. Istotnym novum świadectwa księdza Janviera Gasore jest fakt, że Gacaca- ludowe trubunały które osądzaly winnych ludobójstwa istniały wcześniej niż w 2001 roku. Powstanie pierwszych Gacacy było z błogosławienstwem Kościoła katolickiego, przy dużej rezerwie władz państwowych. Dopiero po 2001 roku władze państwowe przejmują ten pomysł na uporanie się z koniecznością powszechnego osądzenia winnych ludobójstwa. Nigdzie wcześniej w literaturze przedmiotu nie można było znaleźć wzmianki o istnieniu Gacacy przez 2001 rokiem. Innym ważnym elementem świadectwa jest wspomnienie o męczennikach spośród ludzi Kościoła. Obecnie częściej podkreśla się marginalny udział księży w ludobójstwie, pomijając meczeńśtwo 250 duchownych Koscioła katolickiego. Najczęściej ginęli w obronie niewinnych ludzi.