Abstract
Teologia moralna jest dyscypliną teologiczną, która zajmuje się moralnością czynów ludzkich w świetle Objawienia Bożego. Do jej uprawiania potrzebny jest rozum kierowany przez wiarę, co oznacza, że poza argumentacją ściśle teologiczną, posługuje się ona także argumentami rozumowymi. Teologia moralna, będąc nauką teologiczną, formułuje zasady postępowania dotyczące różnych dziedzin ludzkiego życia i jest jednocześnie otwarta na aktualne uwarunkowania ludzkich czynów. Wychodzi naprzeciw wyzwaniom, jakie niesie ze sobą postęp naukowy, techniczny i cywilizacyjny. Dziś w epoce postmodernizmu dominuje tendencja sprowadzania wszelkiego sądu do indywidualnej oceny, do przedkładania jej ponad obiektywną prawdę. To skutkuje niekiedy odrywaniem moralnych rozstrzygnięć od doktrynalnych fundamentów Kościoła i zbytnim skupianiem się nad skomplikowaną etycznie sytuacją człowieka. Teologia moralna stanowi taką dziedzinę wiedzy, która jakby z natury swej domaga się ciągłej odnowy i nowej, pogłębionej refleksji nad moralnymi zagadnieniami życia człowieka. Tak zresztą było w historii tej dyscypliny i tak dzieje się dzisiaj.
Literaturhinweise
Benedykt XVI (2010), Adhortacja apostolska o Słowie Bożym w życiu i misji Kościoła „Verbum Domini” (30.09.2010), Kraków.
Benedykt XVI (2019), List o przyczynach kryzysu Kościoła, Kraków.
Błoch G. (2012), Wiara – to sprawa prywatna czy publiczna?, „Franciszkański Świat” nr 2 (72), s. 17-24.
Ciuła G. (2014), Uwarunkowania czynu ludzkiego. Studium teologicznomoralne na podstawie polskiej posoborowej literatury teologicznej i pozateologicznej, Katowice.
Franciszek (2016), Adhortacja apostolska o miłości w rodzinie „Amoris laetitia” (19.03.2016), Kraków.
Franciszek (2017), Prawdziwy chrześcijanin nie boi się ryzyka. Audiencja generalna (11.10.2017), „L’Osservatore Romano” 38 nr 11 (397), s. 33-34.
Franciszek (2018), Nie niewolnicy, lecz dzieci. Audiencja generalna (20.06.2018), „L’Osservatore Romano” 39 nr 7 (404), s. 42-43.
Góralczyk P. (1992), Główne nurty teologii moralnej po Vaticanum II, „Collectanea Theologica” 62, f. I, s. 57-69.
Jan Paweł II (1998), Adhortacja apostolska o zadaniach rodziny w świecie współczesnym „Familiaris consortio” (22.11.1981), Wrocław.
Jan Paweł II (1998), Encyklika o niektórych podstawowych problemach nauczania moralnego Kościoła “Veritatis splendor” (06.08.1993), Wrocław.
Katechizm Kościoła katolickiego (2002), Poznań.
Marcol A. (1998), Korzenie soborowej odnowy teologii moralnej, w: Teologia moralna u kresu II tysiąclecia, red. J. Nagórny, K. Jeżyna, Lublin, s. 59-73.
Międzynarodowa Komisja Teologiczna (2012), Teologia dzisiaj. Perspektywy, zasady i kryteria (29.11.2011), Kraków.
Nagórny J. (2001), Kościół nakazów i zakazów? Współczesne zakwestionowanie „moralności przykazań”, w: Przykazania kościelne dzisiaj. Przesianie moralne Kościoła, red. J. Nagórny, J. Gocko, Lublin, s. 23-60.
Orzeszyna J. (2011), Spowiednik wobec antykoncepcji. W 40. rocznicę opublikowania encykliki Pawła VI „Humanae vitae”, „Family Forum” t. 1, s. 227-238.
Orzeszyna J. (2013), Czy wiara decyduje o normach moralnych?, „Polonia Sacra” 17, nr 2 (33), s. 71-83.
Papieska Komisja Biblijna (1994), Interpretacja Pisma Świętego w Kościele (23.04.1993), Poznań.
Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o objawieniu Bożym „Dei verbum”, w: Sobór Watykański II (2002), Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań, s. 350-203.
Szmyd J. (2008), Moralność w ponowoczesnym świecie – kryzys i nadzieja, „Res Humana” nr 2, s. 5-30.
Wincenty z Lerynu (1987), Pismo napominające, w: Liturgia godzin, t. IV, Poznań, s. 283-284.
Lizenz
Dieses Werk steht unter der Lizenz Creative Commons Namensnennung - Keine Bearbeitungen 4.0 International.