Miejsce Hipokratesa i Samarytanina we współczesnej medycynie, czyli etyczna formacja pracownika służby zdrowia w świetle Nowej Karty Pracowników Służby Zdrowia

Abstract

Wydana przez Papieską Radę ds. Służby Zdrowia Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia przywołuje we wstępie i w zakończeniu Przysięgę Hipokratesa. Podobnie we wstępie przypomina o ewangelicznej przypowieści o dobrym Samarytaninie. Niniejszy artykuł wykazuje, że w przywołaniach tych nie chodzi o zwykłe przypomnienie tych ważnych dla etyki lekarskiej starożytnych tekstów. Zacytowanie Przysięgi Hipokratesa oraz przypowieści o dobrym Samarytaninie wskazuje na ich aktualność. Te powszechnie znane teksty syntetyzują wiele szczegółowych zagadnień poruszanych przez bioetykę i etykę lekarską, wnikliwie omówionych w Nowej Karcie, a także, co chyba jest najważniejsze, wytyczają drogę formacji sumienia pracowników służby zdrowia, która winna przebiegać dwutorowo: poprzez refleksję etyczną, dokonywaną na płaszczyźnie rozumowej oraz poprzez zgłębianie na płaszczyźnie wiary przesłania moralnego, płynącego z objawienia chrześcijańskiego, a wyjaśnianego i głoszonego przez nauczanie Kościoła.