The Formative Dimension of the Sacrament of Penance
PDF (Język Polski)

Keywords

sacrament of penance
act of regret
Christian formation
qualifications of the confessor

How to Cite

Mizak, J. (2011). The Formative Dimension of the Sacrament of Penance. Teologia I Moralność, 6(2(10), 185–200. https://doi.org/10.14746/tim.2011.10.2.11

Abstract

The essential element of the sacrament of penance is renewed responsibility for ourselves and others. This sacrament is the most personal of sacraments because the sinner comes before God with regret and at the same time with thrust, and also with a program of his own sanctification. In order to achieve this goal the penitent has to prepare himself properly. Without doubt in this preparation each condition of the sacrament of penance plays an essential role but priority should be given to regret. In this article the author underscores the role of the examination of conscience and the moment of confession. Special attention is drawn to the role of the confessor in the formative value of the sacrament of penance. The source of the formative value of the sacrament of penance consists in the fact that it always puts a person's entire life history in God's light. It is therefore very important that both the confessor and the sinner make the effort to open up to the grace of God.
https://doi.org/10.14746/tim.2011.10.2.11
PDF (Język Polski)

References

Augustyn J., Najtrudniejsza i najpiękniejsza posługa, w: Sztuka spowiadania. Poradnik dla księży, red. J. Augustyn, S. Cyran, Kraków 2005.

Augustyn J., Sakrament pojednania, Kraków 2000.

Bramorski J., Rachunek sumienia jako istotny element chrześcijańskiego nawrócenia, „Studia Gdańskie” t. XIV (2001).

Glombik K., Sens pokuty zadawanej podczas spowiedzi, „Homo Dei” 73 (2003), nr 4(269).

Grzywocz K., Adrianne von Speyer o spowiedzi, „Życie Duchowe”, nr 52 (2007).

Jan Paweł II, List apostolski „Dominicae cenae” do wszystkich biskupów Kościoła o tajemnicy i kulcie Eucharystii (24.02.1980).

Jan Paweł II, List do kapłanów na Wielki Czwartek 2002 roku.

Jan Paweł II, Rola kapłana w sakramencie pokuty, Przemówienie do członków Penitencjarii Apostolskiej (18.03.1995), „L`Osservatore Romano” (wyd. pol.) 1995.

Kawecki W., Spowiedź a kształtowanie sumienia, „Homo Dei” 71 (2001).

Kokoszka A., Teologia moralna fundamentalna, Tarnów 1996.

Kongregacja ds. Duchowieństwa, Kapłan głosiciel słowa, szafarz sakramentów i przewodnik wspólnoty w drodze do trzeciego tysiąclecia (19.03.1999), Tarnów 1999.

Kowalczyk D., Współczucie w konfesjonale, „Życie Duchowe” 2006, nr 46.

Krakowiak Cz., Celebracje pokutne w świetle Rytuału „Obrzędy pokuty”, „Anamnesis” 6 (1999/2000).

Kroplewski Z., Kultura dialogowania w konfesjonale, „Życie Duchowe” 2007, nr 52.

Kucza G., Antropologiczny kontekst w teologii sakramentu pokuty i pojednania, „Studia Pastoralne” n. 3 (2007).

Misiurek J., Formacyjne wartości częstej spowiedzi, „Anamnesis” 6 (1999/2000), n. 20.

Mizak J., Kapłan jako szafarz sakramentu pokuty w dobie współczesnego znieprawienia sumień, „Studia Diecezji Radomskiej” 2009, t. IX.

Nagórny J., Małżeński rachunek sumienia, w: Komisja Episkopatu Polski, Duszpasterstwa Ogólnego, Ewangelizacja wspólnoty małżeńskiej i rodzinnej. Program duszpasterski na rok 1993/94, Katowice 1993.

Orzeszyna J., Konfesjonał w służbie nowej ewangelizacji, „Homo Dei” 72 (2002).

Płatek J.S., Sprawowanie sakramentu pokuty i pojednania, Częstochowa 1996.

Sieńczak B., Uczestnictwo wiernych w sakramencie pokuty, „Homo Dei” 65 (1996).

Sobolewski Z., Vademecum dobrej spowiedzi, Warszawa 2007.

Szymański J., Formacja do posługi spowiednika, „Ateneum Kapłańskie” 2002, t. CXXXVIII, z. 2.

Szymański J., Kapłan sługą sakramentalnego pojednania, „Ateneum Kapłańskie” 2010, t. CLIV, z. 2(606).

Szymański J., Teraźniejszość i przyszłość sakramentu pojednania odczytane w liście apostolskim „Novo millennio ineunte”, „Ateneum Kapłańskie” 2005, t. 145, z. 2(579).

Świerzawski W., Słowo wstępne, w: Nabożeństwa Pokutne, cz. 1, red. E. Piotrowski, Sandomierz 1997.