Abstrakt
Formacja stała prezbiterów do duszpasterstwa rodzin jest kontynuacją formacji seminaryjnej. Jest ona jednym z elementów pastoralnej tożsamości prezbitera i ważnym wyzwaniem nowej ewangelizacji. Stała formacja prezbitera jest ostatecznie autoformacją. Niniejszy artykuł przedstawia zagadnienie stałej formacji prezbitera do duszpasterstwa rodzin. Ukazuje istotę tej formacji, jej zasady, cele, zadania i formy realizacji. Źródła opracowania stanową oficjalne wypowiedzi Kościoła oraz literatura przedmiotu.
Bibliografia
Benedykt XVI, Homilia wygłoszona na zakończenie Roku Kapłańskiego 11.06.2010, „L’Osservatore Romano”, wyd. pol., 325(2010), nr 8-9, s. 36-37.
Benedykt XVI, Przemówienie do uczestników sympozjum teologicznego zorganizowanego przez Kongregację Duchowieństwa (12.03.2010), „L’Osservatore Romano”, wyd. pol., 322(2010), nr 5, s. 35-36.
Buxakowski J., Permanentna formacja kapłanów, „Ateneum Kapłańskie” 85(1993), nr 3, s. 442-452.
Franciszek, adhortacja apostolska Amoris laetitia, tłum. pol. Kraków 2016.
Franciszek, adhortacja apostolska Evangelii gaudium, tłum. pol. Kraków 2013.
Franciszek, Żyjemy w epoce miłosierdzia. Spotkanie z kapłanami diecezji rzymskiej 6.03.2014, „L’Osservatore Romano”, wyd. pol., 3-4(2014), s. 30-31.
II Sobór Watykański, Dekret o formacji kapłańskiej Optatam totius, tłum. pol. Poznań 1965.
II Sobór Watykański, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, tłum. pol. Poznań 1965.
III Nadzwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów, «Relatio synodi» – Wyzwania duszpasterskie związane z rodziną w kontekście ewangelizacji, „L’Osservatore Romano”, wyd. pol., 366(2014), nr 11, s. 8-21.
III Powojenny Synod Archidiecezji Gnieźnieńskiej z okazji Milenium jej powstania, Statuty synodalne, Gniezno 2005.
Jan Paweł II, adhortacja apostolska Christifideles laici, tłum. pol. Wrocław 1988.
Jan Paweł II, adhortacja apostolska Pastores dabo vobis, tłum pol. Wrocław 1992.
Jan Paweł II, encyklika Redemptoris missio, tłum. pol. Kraków 1991.
Jan Paweł II, encyklika Veritatis splendor, tłum pol. Wrocław 1993.
Jan Paweł II, Program nowej ewangelizacji. Przemówienie do Rady Konferencji Episkopatu Ameryki Łacińskiej w Port-au-Prince (9.03.1983), „L’Osservatore Romano”, wyd. pol., 51(1983), nr 4 s. 28-30.
Kamiński R., Duszpasterstwo rodzin jako refleksja naukowa, w: Duszpasterstwo rodzin. Refleksja naukowa i działalność pastoralna, red. R. Kamiński, G. Pyźlak, J. Goleń, Lublin 2013, s. 23-44.
Kaszowski M., Posługa kapłana w stowarzyszeniach rodzin, Przemyśl 1996.
Konferencja Episkopatu Polski, Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie, Warszawa 2009.
Kongregacja ds. Duchowieństwa, Dyrektorium o posłudze i życiu prezbiterów Tota Ecclesia, tłum. pol. Poznań 2013.
Krucina J., Formacja stała księży według adhortacji Pastores dabo vobis, „Homo Dei” 63(1993), nr 4, s. 35-45.
Makowski T., Pastoralny aspekt spowiedzi małżonków, „Homo Dei” 145(1971), nr 3, s. 206-217.
Parysiewicz B., Kamiński J., Specjalizacja duszpasterstwa rodzin, w: 50 lat teologii pastoralnej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II, red. C. Krakowiak, W. Przygoda, A. Kiciński, M. Wyrostkiewicz, Lublin 2009, s. 242-245.
Polak M., „Kurs wiary wspólnotowej” jako pomoc w odkryciu powołania świeckich we wspólnocie chrześcijańskiej, „Teologia Praktyczna” 5(2004), s. 59-68.
Polak M., Duszpasterskie nawrócenie w kluczu mistagogicznym, w: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Program duszpasterski na rok 2014/2015, red. S. Stułkowski, Poznań 2014, s. 200-218.
Polak M., Mistagogia w duszpasterstwie Kościoła. Studium pastoralnoteologiczne, Poznań 2012.
Polak M., Pastoralna promocja wiernych świeckich w kontekście duszpasterstwa rodzin, „Roczniki Teologiczne” LXI(2014), z. 6 s. 139-152.
Przyczyna W., Siwek G., Nowa ewangelizacja w kontekście alternatywnych określeń działalności Kościoła, w: Servo Veritatis, red. S. Koperek, S. Szczur, Kraków 2003, s. 731-742.
Rada ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski, Dyrektorium duszpasterstwa rodzin, Warszawa 2013.
Rahner K., Człowiek o przebitym sercu, „Pastores” 3(1999), nr 2, s. 9-14.
Ratzinger J., Nowa ewangelizacja, „L’Osservatore Romano”, wyd. pol., 234(2001), nr 6, s. 35-39.
Spadaro A., Cierpliwy, pokorny i konkretny realizm. Struktura i znaczenie adhortacji „Amoris laetitia”, „Więź” 664(2016), nr 2, s. 53-73.
https://teologia.amu.edu.pl/studia-podyplomowe-i-kursy/studia-podyplomowe/studia-podyplomowe-przygotowania-do-ycia-w-rodzinie [dostęp: 12.07.2016].
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia i Moralność są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia i Moralność udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych w Teologii i Moralności pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).