Abstrakt
Pięćdziesiąt lat, których upłynęło od momentu opublikowania encykliki Humanae vitae podkreśla jej profetyczną treść i znaczenie. Odrzucenie encykliki było powiązane – jak już zostało to potępione przez Pawła VI w Humanae vitae, n. 17 – z utratą prawdy dotyczącej ludzkiej miłości i życia, negacją ludzkiej osoby i dominacją silnych nad słabymi.
Ten artykuł zatrzymuje się nad niektórymi aspektami, które czynią tę encyklikę profetyczną i wskazuje kilka niezbędnych kluczy do jej odczytania, mianowicie, odpowiednią wizję antropologiczną i właściwą interpretację kompetencji Magisterium Kościoła, odnośnie do spraw dotyczących naturalnej moralności.
Bibliografia
Alburquerque E. (2004), Matrimonio y familia: teología y praxis cristiana, Madrid.
Alonso E. (2014), La recepción de la encíclica «Humanae vitae» en el ámbito católico de los Países Bajos, “Excerpta e Dissertationibus in Sacra Theologia”, 62, 317-398.
Angelia O. (2009), The reception of enciclical «Humanae vitae» in the United States, “Excerpta e Dissertationibus in Sacra Theologia”, 53, 421-492.
Ardusso F. (1998), Magisterio eclesial, Madrid.
Auer A. (1984), Autonome Moral und christlicherr Glaube, Düsseldorf.
Böckle F. (1965), La regulación de los nacimientos: discusión del problema dentro de la Iglesia, “Concilium” 5, 101-129.
Böckle F. (1981), I concetti fondamentali della morale, Brescia.
Böckle F. (1968), Freiheit und Bindung. Dokumente zur Enzyklika Humanae vitae, Kevelaer.
Caffarra C. (1983), La trasmissione della vita nella «Familiaris consortio», “Medicina e morale” 5, 395.
Caffarra C. (1988), La competenza del Magistero nell’insegnamento di norme morali determinate, “Anthropotes” 4, 15.
Caffarra C. (1989), «Humanae vitae»: venti anni dopo, en: AA.VV., «Humanae vitae»: 20 anni dopo, Milano, 183-195.
Curran Ch.E. (1976), Il pluralismo nella teologia morale cattolica, “Rivista di teología morale” 30, 311-332.
Del Portillo Á. (1989), Coscienza morale e Magistero, en: AA.VV., «Humanae vitae»: 20 anni dopo, Milano: Ares, 31-38.
Elizari F.J. (1981), Técnicas de reproducción asistida, en: López Azpitarte, E. y otros, Praxis cristiana, II, Madrid, 221-234.
Felici P. (1986), De la «Gaudium est spes» a la «Humanae vitae», “L’Osservatore Romano” (10-X-1968), 1-25.
Finnis J. (1980), «... Objectivis criterios ex personae eiusdemque actuum desumptis...», en: Ética y Teología ante la crisis contemporánea, Pamplona, 633-642.
Fuchs J. (1970), Esiste una moral cristiana?, Roma–Brescia.
Fuchs J. (1978), Responsabilità personale e norma morale, Bologna.
Gutwenge E. (1970), ¿Qué papel desempeña el magisterio en la fe de la comunidad eclesial?, “Concilium” 51, 42-57.
Hamel E. (1969), Conferentiae Episcopales et Encyclica «Humanae vitae», “Periodica de re morali canonica liturgica” 58, 243-349.
Häring B. (1969), The inseparability of the unitive-procreative. Functions of the Marital Act, en: Contraception: Authority and Dissent, ed. Ch. Curran, New York: Herder and Herder, 183-185.
Häring B. (1981), Pastorale Erwägungen zur Bischofssynode über die Ehe und Familie, “Theologie der Gegenwart” 24, 71-80.
Häring B. (1981), Libertad y fidelidad en Cristo, Barcelona.
Häring B. (1981), The Synod, The Synod of Bishops on the family, “Studia Moralia” 19, 231-257.
Häring B. (1970), La crisis de la «Humanae vitae», Bilbao.
Juza L. (2010), La recepción de la encíclica Humanae vitae en las revistas teológicas del ámbito alemán, en: Universidad de Navarra, Excerpta e Dissertationibus in Sacra Theologia, 56, Pamplona, 157-252.
Komonchak J.A. (1978), «Humanae vitae» and its reception: Ecclesiological reflections, “Theological Studies” 39, 221-257.
López Azpitarte E. (1981), La regulación de los nacimientos, en: López Azpitarte, E. y otros, Praxis cristiana, II, Opción por la vida y el amor, Madrid, 425-458.
Marcel G. (1968), Être et avoir, Paris.
Melina L. (1993), Morale: tra crisi & rinovamento. Gli assoluti morali, l’opzione fondamentale, la formazione della coscienza, Milano.
Moltmann J. (1972), Uomo. L’antropologia cristiana tra i conflitti, Brescia.
Ocáriz F. (1988), La nota teologica dell’insegnamento dell’Humanae vitae sulla contraccezione, “Anthropotes” 4, 25-43.
Ocáriz F. (1989), La competenza del Magistero della Chiesa in «moribus», en: AA.VV., «Humanae vitae»: 20 anni dopo, Milano, 125-138.
Paupert J.M. (1967), Contrôle des naissances et théologie. Le dossier de Rome, Paris.
Rahner K. (1976), Basic observations on the Subjet of the Changeable and Unchangeable Factors in the Church, “Theological Investigations” 14, 15.
Ratzinger J. (1985), Le fonti della teologia morale, “CRIS-Documenti” 54, 12.
Ratzinger J. (2008), La encíclica «Humanae vitae», signo de contradicción, “L’Osservatore Romano” (25-VII-2008).
Ratzinger J. (1986), Panorama de la théologie morale dans le monde, “Rivista di teologia morale” 69, 13-18.
Ratzinger J. (1987), Magistero della Chiesa e Teologia Morale, en: AA.VV., Persona, Veritá e morale, Roma, 19-23.
Schillebeecks E. (1983), Kerkelijk spreken over seksualiteit en huwelijk, en: Th. Beemer y otros, Het kerkelijk spreken over seksualiteit en huwelijk. Eenbundel filosofische, gedragswetenschappelijke en theologische stdies, Nijmegen–Baarn, 238.
Sporken C.P. (1969), Voorlopige diagnose: inleiding tot een medische ethiek, Bilthoven.
Sullivan F.E. (1996), Capire e interpretare il Magistero, Bologna.
Szostek A. (1989), La concezione dell’intelletto creatore di norme. Fondamenti antropologici del rifiuto dell’Enciclica «Humanae vitae», en: AA.VV., «Humanae vitae»: 20 anni dopo, Milano, 471-513.
Tettamanzi D. (1978), La fecondazione artificiale e alcune considerazioni morali, “Anime e Corpi” 78, 416-417.
Valsecchi A. (1968), Regulación de los nacimientos. Diez años de reflexión teológica, Salamanca.
Valsecchi A. (1974), Nuevos caminos de la ética sexual, Salamanca.
Vidal M. (1981), Moral de actitudes, I, Madrid.
Zadworny M. (2013), La recepción de la Encíclica Humanae vitae en las revistas teológicas polacas, en: Universidad de Navarra, Excerpta e Dissertationibus in Sacra Theologia, 60, Pamplona, 393-473.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.