Słowa kluczowe
sprzeciw sumienia
Kościół
teologia moralna
posłuszeństwo
Jak cytować
Abstrakt
W niniejszym przedłożeniu wskazano na płaszczyzny sprzeciwu sumienia w Kościele, kryteria rozeznawania jego autentyczności oraz miejsce i formę jego wyrażania. Sprzeciw sumienia w Kościele polegający na profetycznej misji wzywania do nawrócenia, obok płaszczyzny indywidualnej w formie czytelnego świadectwa życia ma też swój wymiar społeczny w postaci działań na rzecz wyeliminowania niewłaściwych postaw w łonie Kościoła i na zewnątrz. W rozeznawaniu sytuacji skłaniającej chrześcijanina do okazania sprzeciwu sumienia istotne jest nastawienie na to, by słuchać bardziej Boga niż ludzi. Winno to dokonywać się klimacie wiary i miłości. Postawa sprzeciwu wymaga odwagi, ale też roztropności w dobieraniu narzędzi i form wyrażania niezgody na zło.Bibliografia
Benedykt XVI, Encyklika Caritas in veritate, Watykan 2009.
Derdziuk A., Dynamizm powstawania grzechu nałogowego, w: „Sosnowieckie Studia Teologiczne” 8:2007.
Derdziuk A., Formacja seminaryjna w służbie jedności eklezjalnej, w: Dojrzałość intelektu i serca. red. A.A. Napiórkowski, Kraków 2007.
Derdziuk A., Posłuszeństwo przełożonych, Kraków 2008.
Gocko J., Kościół obecny w świecie – posłany do świata. Teologiczno-społeczne aspekty posłannictwa Kościoła w świecie po Soborze Watykańskim II. Lublin 2003.
Gogola J.W. Rady ewangeliczne. Teologia, praktyka, formacja, Kraków 2003.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Ecclesia in Europa, Watykan 2003.
Jan Paweł II, Encyklika Evangelium vitae, Watykan 1995.
Jan Paweł II, Encyklika Evangelium vitae, Watykan 1995.
Jan Paweł II, Encyklika Veritatis splendor, Watykan 1993.
Jan Paweł II, Homilia w czasie Mszy św. odprawianej na wzgórzu „Kaplicówka. Skoczów, 22 maja 1995 r., w: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. IX. Homilie i przemówienia z pielgrzymek – Europa, cz. 1, Polska, Kraków 2008.
Jan Paweł II, Poszanowanie sumienia każdego człowieka warunkiem pokoju. „L’Osservatore Romano” (PL) 11:1990 nr 12.
Kaczyński E., Prawda, dobro sumienie. Z zagadnień teologii moralnej, Warszawa 2007.
Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń życia apostolskiego, Posługa władzy i posłuszeństwo. Faciem tuam, Domine, requiram. Instrukcja. Kraków: 2008.
Kongregacja Nauki Wiary, Deklaracja Dominus Iesus, Watykan 2000.
Kożuch M., Z doświadczeń formatora: Dlaczego i jak odchodzą dzisiaj księża i osoby konsekrowane?, w: Odejścia od kapłaństwa. Studium historyczno-psychologiczne, red. K. Dyrek, Kraków 2010.
Maceri F., Synowskie sumienie moralne, w: Synowie w Synu. Teologia moralna fundamentalna, red.
R. Tremblay, S. Zamboni, Warszawa 2009.
Nagórny J., Wezwanie do uczestnictwa w życiu społecznym, red. K. Jeżyna, J. Gocko, W. Rzepa. Lublin 2011.
Nagórny J., Wezwanie do uczestnictwa w życiu społecznym, red. K. Jeżyna, J. Gocko, W. Rzepa. Lublin 2011.
Napiórkowski S.C., Słudzy Chrystusa Sługi, Pelplin 2011.
Nowak A.J., Osoba konsekrowana, t. II, Ślub posłuszeństwa, Lublin 1994.
Paweł VI, Adhortacja apostolska Evangelica testificatio, w:
Paweł VI, Charyzmat życia zakonnego, Poznań 1974.
Perz Z., Prawo i sumienie a zobowiązanie moralne. Warszawa 2001.
Pokrywka M., Antropologiczne podstawy moralności małżeństwa i rodziny. Lublin 2010.
Ratzinger J., Głosiciele Słowa i słudzy Waszej radości. Teologia i duchowość sakramentu święceń, Lublin 2012.
Trojan K., Potrzeby psychiczne i wartości oraz ich implikacje religijne, Kraków 2001.
Wojtyła K., Osoba i czyn, Kraków 1985.
Wójcik J., Seweryn Rosik teolog moralista, Lublin 2005.
Wróbel J., Sumienie a prawda. W: Veritatis splendor. Przesłanie moralne Kościoła, red. B. Jurczyk. Lublin 1994.
Licencja
Prawa autorskie są zastrzeżone