Słowa kluczowe
islam
dobra nowina
Jak cytować
Abstrakt
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: Czy istnieją jakiekolwiek punkty styczne między chrześcijaństwem a islamem? Podstawę rozważań stanowią niektóre wypowiedzi Jana Pawła II z 1986 roku oraz islamski dokument: Jednakowe słowo dla nas i dla was z 2007 roku, a także inne dokumenty Kościoła katolickiego czy różne opracowania. Najpierw autor ukazuje to, co czyni chrześcijaństwo i islam podobnymi – wyznawana jedyność Boga oraz wezwanie do wypełniania „przykazań” miłości Boga i miłości bliźniego. Następnie przedstawia to, co jest charakterystyczne dla obu religii, tzn. co je jednocześnie łączy i dzieli – świadomość pełnienia Bożej woli oraz realizowanie konkretnego posłannictwa (misji), a także prezentuje, jak obie religie spoglądają na siebie nawzajem. W konkluzji przywołuje natomiast doświadczenia z dziedziny dialogu chrześcijańsko-żydowskiego, które również były poprzedzone licznymi stereotypami i uprzedzeniami. Istotne jest, aby nieustannie głosić Dobrą Nowinę, a zatem najpierw to, co łączy chrześcijaństwo i islam, a następnie to, co dzieli, by w taki sposób tworzyć atmosferę wzajemnego zrozumienia i pokoju.
Bibliografia
Benedykt XVI (2006): Przemówienie na Uniwersytecie w Ratyzbonie. https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/podroze/ben16-atyzbona_12092006.html [dostęp: 13.05.2019].
Benedykt XVI (2008): Przemówienie do uczestników pierwszego seminarium zorganizowanego przez Forum Katolicko-Muzułmańskie. https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/forumkm_06112008.html [dostęp: 13.05.2019].
Borrmans M. (1985): Wege zum christlich-islamischen Dialog. Frankfurt.
Chronologia zamachów od 2014 r. (2019). https://www.faz.net/aktuellpolitik/kampf-gegen-den-terror/is-gepraegte-terroranschlaege-13996446.html [dostęp: 13.05.2019].
Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate (28.10.1965). (2002). W: Sobór Watykański II: Konstytucje, dekrety, deklaracje s. 333-337. Poznań.
Dekret o misyjnej działalności Kościoła Ad gentes (7.12.1965). (2002). W: Sobór Watykański II: Konstytucje, dekrety, deklaracje s. 433-47. Poznań.
Dokument o ludzkim braterstwie dla pokoju światowego i współistnienia. (2019). https://www.deon.pl/religia/serwis-papieski/dokumenty/oredzia-papieskie/art,67,dokument-o-ludzkimbraterstwie-dla-pokoju-swiatowego-i-wspolistnienia.html [dostęp: 13.05.2019].
Erbacher J. (2017): Gottes Erster Name. Ein islamisch-christliches Gespräch über Barmherzigkeit. Ostfildern.
Frisch H.J. (2016): Der Koran für Christen. Gemeinsamkeiten entdecken. Freiburg–Basel–Wien.
Franciszek (2015): Przemówienie z okazji 50-ej rocznicy otwarcia Papieskiego Instytutu Studiów Arabskich i Islamistyki w Rzymie. https://w2.vatican.va/content/francesco/de/speeches/2015/january/documents/papa-francesco_20150124_pisai.html [dostęp: 13.05.2019].
Gnilka J. (2010): Koran i chrześcijanie. Tajemnice początków. Kielce.
Jan Paweł II (2003): Posynodalna adhortacja apostolska Ecclesia in Europa [EE]. https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/adhortacje/ europa_28062003.html [dostęp: 13.05.2019].
Jan Paweł II (1985): Przemówienie do młodych muzułmanów w Casablance. https://islambeztajemnic.wordpress.com/2015/06/17/przemowienia-papieza-jana-pawela-ii/ [dostęp: 13.05.2019].
Jan Paweł II (1986 a): Przemówienie na rozpoczęcie Światowego Dnia Modlitwy o Pokój w Asyżu. https://religie.wiara.pl/doc/471944.Oby-splynal-pokoj-i-przeniknal-nasze-serca [dostęp: 13.05.2019].
Jan Paweł II (1986 b): Przemówienie na zakończenie Światowego Dnia Modlitw o Pokój w Asyżu. https://www.zyciezakonne.pl/dokumenty/kosciol/jan-pawel-ii/jan-pawel-ii-przemowienia-i-homilie/jan-pawel-ii-przemowienia-i-homilie-inne-przemowienia-i-homilie-do-osob-konsekrowanych/1986-10-27-asyz-przemowienie-na-zakonczenie-swiatowego-dnia-modlitw-i-pokoj-49723/ [dostęp: 13.05.2019].
Jan Paweł II (2009): Weihnachtsansprache an die Kardinäle und die Römische Kurie. W: E. Fürlinger (red.), Der Dialog muss weitergehen. Ausgewählte Dokumente zum interreligiösen Dialog (1964-2008) s. 141-147. Freiburg–Basel–Wien.
List 138 uczonych i zwierzchników muzułmańskich do przywódców chrześcijaństwa Jednakowe słowo dla nas i dla was [JS]. (2007). https://www.acommonword.com/wp-content/uploads/2018/05/ACW-Polish-Translation.pdf [dostęp: 13.05.2019].
Kasper W. (2017): Barmherzigkeit – christlich und muslimisch. W: J. Erbacher, Gottes Erster Name. Ein islamisch-christliches Gespräch über Barmherzigkeit s. 37-48. Ostfildern.
Khorchide M. (2017): Barmherzigkeit als Schlüsselkategorie der islamischen Lehre. W: J. Erbacher, Gottes Erster Name. Ein islamisch-christliches Gespräch über Barmherzigkeit s. 23--36. Ostfildern.
Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen Gentium [LG] (21.11.1964). (2002). W: Sobór Watykański II: Konstytucje, dekrety, deklaracje s. 104-166. Poznań.
Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes [GS] (7.12.1965). (2002). W: Sobór Watykański II: Konstytucje, dekrety, deklaracje s. 526-606. Poznań.
März C.P. (2014): Jezus – Jego droga i przesłanie. Poznań.
Murad A.H. (2015): Die Dreifaltigkeit. Eine Perspektive aus muslimischer Sicht. http://madrasah.de/leseecke/islam-allgemein/die-dreifaltigkeit-eine-perspektive-aus-muslimischer-sicht [dostęp: 13.05.2018].
Papieska Komisja Biblijna (2001): Naród żydowski i jego Święte Pisma w Biblii chrześcijańskiej. Kielce.
Ratzinger J. (2005): Glaube. Wahrheit. Toleranz. Das Christentum und die Weltreligionen. Freiburg–Basel–Wien.
Sakowicz E. (2015): Benedykt XVI o sensie dialogu z muzułmanami. http://www.fronda.pl/blogi/byc-w-sercu-maryi/benedykt-xvi-o-sensie-dialogu-z-muzulmanami,45447.html [dostęp: 13.05.2019].
Samir K.S. (2016): Czym jest islam? Rozmowa. http://www.radiomaryja.pl/multimedia/czym-islam--cz/ [dostęp: 13.05.2019].
Skowron-Nalborczyk A. (2006): Współczesny dialog chrześcijańsko-muzułmański. https://www.tolerancja.pl/?wspolczesny-dialog-chrzescijansko-muzulmanski,99,,,1 [dostęp: 13.05.2019].
Sonnenberg K. (2019): Anonimowy chrześcijanin Karla Rahnera. http://www.szkolateologii.dominikanie.pl/disputatae/17-anonimowy-chrzescijanin-karla-rahnera/ [dostęp: 13.05.2019].
Staniek E. (2003): Chrześcijanin wobec innych religii. Kraków.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia Praktyczna są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia Praktyczna udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Teologii Praktycznej pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).