Abstrakt
Celem pracy jest rozważenie możliwości rozwiązania kolizji między poczuciem tożsamości narodowej a wolnością artystyczną, dobrami osobistymi o różnym stopniu ugruntowania na płaszczyźnie orzeczniczej i doktrynalnej. Na znaczenie podejmowanej problematyki wpływa fakt, że tematyka dóbr osobistych z perspektywy dobra osobistego w postaci poczucia tożsamości narodowej dopiero od niedawna jest obiektem badawczym rozważań doktrynalnych. Na podstawie literatury przedmiotu oraz orzecznictwa wskazane zostały dwa sposoby usunięcia kolizji praw podmiotowych, tj. zasada pierwszeństwa oraz zasada redukcji. Zaproponowany model wskazuje na słuszność rozstrzygania kolizji na kanwie zasady proporcjonalnej redukcji kolidujących ze sobą praw, przy czym orzeczenie sądu powinno opierać się na wartościach zgodnych z aksjologią konstytucyjną oraz uwzględniać działanie art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.
Bibliografia
Bagińska, E., Wałachowska, M. (2014). Nadużycie prawa podmiotowego a dochodzenie roszczenia o zadośćuczynienie pieniężne z tytułu śmierci osoby bliskiej. „Wiadomości Ubezpieczeniowe” 1: 9–22.
Barta, J., Markiewicz, R. (2008). Prawo mediów. Warszawa.
Białecki, P. (2003). Prawa czy dobra osobiste twórcy?. ,,Monitor Prawniczy” 15: 679–686.
Bierć, A. (2018). Zarys prawa prywatnego. Część ogólna. Warszawa.
Brzozowska-Pasieka, M. (2020). Kult pamięci osoby zmarłej i tożsamość narodowa jako dobra osobiste, [w:] P. Ślęzak (red.), Prawo mediów. Warszawa: 224–226.
Brzozowski, A., Kocot, W.J., Skowrońska-Bocian, E. (2022). Prawo cywilne. Część ogólna. Warszawa.
Grzeszak T. (2018). Dobro osobiste jako dobro zindywidualizowane. „Przegląd Sądowy” 4: 7–41.
Grzybowski, S., Kopff, A., Serda, J. (1973). Zagadnienia prawa autorskiego. Warszawa.
Lutomska, M. (2020). Dobro osobiste twórczości artystycznej a dobra osobiste podmiotów będących pierwowzorami bohaterów fikcyjnych w utworach literackich: próba rozwiązania kolizji. „Studia Prawa Prywatnego” 15(2): 43–56.
Machnikowski, P. (2021). Komentarz do art. 24, [w:] E. Gniewek (red.), Kodeks Cywilny. Komentarz, Warszawa: 63–68.
Młynarska-Sobaczewska, A. (2014). Normatywizacja pamięci zbiorowej w preambułach do konstytucji państw postkomunistycznych. „Przegląd Prawa Konstytucyjnego” 2(18): 233–250. DOI: https://doi.org/10.15804/ppk.2014.02.14
Panowicz-Lipska, J. (2021). Komentarz do art. 23, [w:] M. Gutowski, Kodeks Cywilny. Komentarz. Warszawa: Legalis/el.
Pazdan, M. (2020). Komentarz do art. 23, [w:] K. Pietrzykowski (red.), Kodeks Cywilny. Komentarz. Warszawa: Legalis/el.
Radwański, Z. (1988). Koncepcja praw podmiotowych osobistych. „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 50(2): 1–22.
Rakiewicz, F. (2017). Poczucie tożsamości narodowej jako dobro osobiste. Studium cywilnoprawne. Rozprawa doktorska, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Sadomski, J. (2022). Komentarz do art. 23, [w:] W. Borysiak (red.), Kodeks Cywilny. Komentarz. Warszawa: Legalis/el.
Sobczak, J. (2016). Wolność ekspresji artystycznej. Regulacje europejskie a rozwiązania polskiego systemu prawnego. „Czasopismo Prawno-Historyczne” 68(2): 237–293. DOI: https://doi.org/10.14746/cph.2016.69.2.15
Wojtyczek, K. (2002). Zasada proporcjonalności, [w:] B. Banaszak, A. Preisner (red.), Prawa i wolności obywatelskie w Konstytucji RP. Warszawa: 667–692.
Wójcik, A. (2019). Prezentacja przetworzonego Znaku Polski Walczącej w ramach zgromadzeń publicznych. „Państwo i Prawo” 12: 24–39.
Zakolska, J. (2008). Zasada proporcjonalności w orzecznictwie TK. Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Marta Reysner
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.