Abstract
The aim of the paper is to discuss the question of unlawfully obtained evidence in the Polish civil procedure, taking into account such issues as the definition of the terms of “evidence” and “unlawfully obtained evidence”, the need to resolve a conflict of rights and interests in connection with the use of unlawfully obtained evidence and judicature’s views on the possibility of using such evidence in a trial. Despite the lack of regulation of these issues in the civil procedural law – the Code of Civil Procedure, the Polish doctrine of the civil procedure has significant scientific achievements related to the unlawfully obtained evidence. Regardless of any theoretical considerations, the paper exhibits a review of the positions presented in the jurisprudence of the Polish common courts and the Polish Supreme Court on the prohibition or non-prohibition of using such evidence in a trial, on the basis of which it can be concluded that there is no uniform line of jurisprudence in favor of complete prohibition, partial prohibition or non-prohibition of using unlawfully obtained evidence in judicial practice. In view of the above, it was found that it is not possible to make a precise division of unlawfully obtained evidence into evidence that may or may not be used in a trial, as each separate state of facts needs to be assessed by the court as a procedural authority.
References
Biernat, S. (1985). Problem sprawiedliwego podziału dóbr przez państwo. Kraków.
Dolecki, H. (2004). Jedna czy kilka prawd w poznaniu sądowym? [w:] Z. Ofiarski (red.), Księga jubileuszowa z okazji 15-lecia Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego. Szczecin: 50.
Gajda-Roszczynialska, K. (2016). Ograniczenia dopuszczalności dowodów nielegalnych w postępowaniu cywilnym – granica czy fundament dążenia do prawdy w postępowaniu cywilnym. Polski Proces Cywilny 3: 393-406.
Gizbert-Studnicki, T. (1989). Konflikt dóbr i kolizja norm. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 1: 1-15.
Gizbert-Studnicki, T. (2009). Prawda sądowa w postępowaniu cywilnym. Państwo i Prawo 7: 11.
Horoszowski, P. (1956). Nazwa i pojęcie dowodu w teorii i praktyce prawa sądowego. Państwo i Prawo 10: 598-599.
Karolczyk, B. (2012). Dopuszczalność „dowodów uzyskanych z naruszeniem prawa” w postępowaniu cywilnym. Przegląd Sądowy 4: 88-98.
Knoppek, K. (2016). Problem dowodów uzyskanych sprzecznie z prawem, [w:] T. Wiśniewski (red.), System Prawa Procesowego Cywilnego 2(2): Postępowanie procesowe przed sądem pierwszej instancji. Warszawa: 108.
Knoppek, K. (2018). Wstęp do badań nad problemem dowodów uzyskanych sprzecznie z prawem [w:] K. Knoppek (red.), Problem dowodów uzyskanych sprzecznie z prawem w procesie cywilnym. Poznań: 16.
Korszeń, D. (2013). Zakres zakazu przeprowadzania w postępowaniu cywilnym dowodów nielegalnych (bezprawnych). Monitor Prawniczy 1: 18.
Laskowska, A. (2003). Dowody w postępowaniu cywilnym uzyskane w sposób sprzeczny z prawem. Państwo i Prawo 12: 88.
Marciniak, M. (2020). Dowody, [w:] Broniewicz, B. Marciniak, A. Kunicki, I. Postępowanie cywilne w zarysie. Warszawa: 279.
Piasecki, K. (1989). Prawda w procesie cywilnym. Nowe Prawo 2-3: 23.
Reisch, Z. (1985). Istota procesu cywilnego. Warszawa.
Skorupka, A. (2018). Dopuszczalność dowodu sprzecznego z prawem w sądowym postępowaniu cywilnym. Warszawa: 138-139.
Waligórski, M. (1953). Gwarancje wykrycia prawdy w procesie cywilnym. Państwo i Prawo 8-9: 255.
Wengerek, E. (1977). Korzystanie w postępowaniu cywilnym ze środków dowodowych uzyskanych sprzecznie z prawem. Państwo i Prawo 2.
License
Copyright (c) 2021 Krzysztof Dwiecki
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.