Społeczne budownictwo mieszkaniowe wobec starzenia się polskiego społeczeństwa

Abstrakt

W artykule omówiono konsekwencje zachodzących zmian demograficznych wpływających na potrzeby mieszkaniowe osób starych. Prognozy demograficzne wskazują, że w najbliższych dekadach znacznie wzrośnie liczba osób starszych, szczególnie z kategorii tzw. starości, czyli w wieku 85 i więcej lat. Z uwagi na ograniczoną liczbę miejsc w domach pomocy społecznej, mieszkaniach chronionych i wspomaganych należy poszukiwać nowych rozwiązań w celu zapewnienia lokalu mieszkalnego seniorom. Potrzeby osób starszych w zakresie mieszkalnictwa są zróżnicowane z uwagi na sytuację ekonomiczną, społeczną, psychologiczną, biologiczną, a w szczególności ze względu na stopień samodzielności. Doniosłość kwestii starzenia się społeczeństwa i znaczenia mieszkania w życiu każdego człowieka sprawia, że autorzy uznają, że należy poszukiwać nowych rozwiązań w tym zakresie. Społeczne budownictwo mieszkaniowe jako specyficzny segment budownictwa mieszkaniowego może stanowić potencjał, który można wykorzystać do rozwiązania narastających problemów. Biorąc pod uwagę niższe koszty na poziomie inwestycji i użytkowania mieszkań z tego sektora, mogą one uzupełnić system budownictwa senioralnego i jednocześnie zmniejszać deficyt ilościowy i jakościowy mieszkań senioralnych. Część informacji zawartych w artykule pochodzi z badań realizowanych przez dr Zuzannę Rataj w ramach projektu pt. „Społeczne budownictwo mieszkaniowe i jego rola w zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych niezamożnych gospodarstw domowych w Polsce” finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki (2014/13/N/HS4/02100).