Abstrakt
Tekst stara się przybliżyć tematykę rewitalizacji polskich miast w aspekcie teoretycznym (definicyjnym, pojęciowym) w świetle projektu badawczego „Bilans 5-letnich doświadczeń w zakresie pilotażu rewitalizacji na poznańskiej Śródce”, realizowanego jako grant międzyuczelniany (Politechnika Poznańska, Uniwersytet Ekonomiczny i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu) w 2010 r. Punkt wyjścia stanowią pytania o status przestrzeni we współczesnych „grach o miasto” (prowadzonych przez aktantów jego współwytwarzania) oraz o znaczenie perspektywy temporalnej, jako łącznika pomiędzy potocznymi a badawczymi perspektywami rozumienia działań rewitalizacyjnych. Z kolei wyeksponowanie roli ładu psychospołecznego pozwala na ukazanie napięcia pomiędzy wielowymiarowym charakterem doświadczania przestrzeni przez jej użytkowników a oczekiwaniem jednoznacznych wyznaczników prowadzenia działań rewitalizacyjnych ze strony ich nawigatorów. Postulowana w artykule konieczność zwrócenia uwagi na te odmienne sposoby „myślenia o rewitalizacji” stanowi nie tylko bezpośrednie odwołanie do tytułowego pytania, lecz także zaczyn formułowania rozwiązań licznych kwestii problemowych, m.in. związanych z ewaluacją działań rewitalizacyjnych.Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.