Słowa kluczowe
socjologia kliniczna
studia socjologiczne
absolwenci
ścieżka kariery
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 461
Liczba pobrań: 371
Abstrakt
Artykuł omawia mało znany interwencyjny wariant socjologii praktycznej, określany mianem socjologii klinicznej, która obejmuje analizę i ocenę sytuacji, a następnie redukcję (rozwiązanie) problemów w drodze interwencji, prowadzącą do poprawy jakości życia członków społeczności. Cele interwencji socjologii klinicznej zakładają jej realizację w ścisłej współpracy z adresatami przedsięwzięć (jednostkami, instytucjami, decydentami i zasobami wsparcia społecznego), przy równoczesnym szerokim dostępie wszystkich zainteresowanych do informacji o przedsięwzięciu i uzyskanych rezultatach (planowanie partnerskie). Po uzyskaniu za pośrednictwem analizy socjologicznej informacji szacowane są szanse sprostania przeciążeniom oraz przygotowywany jest plan, jak konkretny problem/sytuację rozwiązać oraz czy i jak wprowadzać określone programy korekcyjne. W ten sposób socjolog ułatwia partnerom społecznym/administracji publicznej wyznaczenie obszarów promowanych i chronionych w polityce lokalnej/krajowej/regionalnej, a dysponentom środków publicznych sugeruje adekwatne do potrzeb nakłady na realizację konkretnych programów i racjonalne wykorzystanie zasobów (także poza sektorem publicznym).
Autor postuluje, by socjologia kliniczna stała się atrakcyjną, praktyczną ścieżką kariery zawodowej, wzmacniającą pozycję absolwentów studiów magisterskich, doktoranckich i podyplomowych na rynku pracy.
Bibliografia
Benda-Beckmann F. von, Benda-Beckmann K. von, Introduction to Coping with Insecurity: an ‘Underall’ Perspective on Social Security in the Third World, Focaal, Journal of Global and Historical Anthropology 1994, 22/23.
Beyond the Ivory Tower: A Survey of Non-Academic PhDs in Sociology, American Sociological Association - Research and Development Department, Washington DC: 2006.
Bielecka-Prus J., Społeczne role socjologów w PRL, Przegląd Socjologiczny 2009, nr 2.
Bruhn J.G., Rebach H.M., Clinical Sociology: An Agenda for Action, Plenum, New York 1996.
Burawoy M., O socjologię publiczną. Przemówienie prezydenckie z roku 2004, [w:] A. Manterys, J. Mucha (red.), Nowe perspektywy teorii socjologicznej. Wybór tekstów, Kraków: Nomos 2009.
Careers in Clinical Sociology, American Sociological Association, New York 2003.
Fritz J.M., The Clinical Sociology Handbook, Garland, New York 1985.
Fritz J.M., The Contributions of Clinical Sociology in Health Care Settings, Sociological Practic: 9, 1991, Article 4.
Fritz J.M. (ed.), The Clinical Sociology Resource Book, Fifth Edition. AMA Teaching Resources Center, New York 2001.
Fritz J.M., The Development of Field of Clinical Sociology, http://digilander.libero.it/cp47/clinica/fritz.html [dostęp: luty 2014].
Hoppe S., Clinical sociology: an agenda for action, Clinical Sociology Review 16, 1998, Article 11.
Mechanic D., The Role of Sociology in Health Affairs. Health Affairs, Spring 1990.
Młynarska A., Ekspert jako ideał technokraty?, Palimpset 2/2012.
Morton M., From Research to Policy: Roles for Sociologist, Clinical Sociology Review 16, 1998, Article 9.
Podgórecki A. (red.), Socjotechnika. Praktyczne zastosowania socjologii, Książka i Wiedza, Warszawa 1968.
Straus R.A., Changing the Definition of Situation: Toward a Theory of Sociological Intervention. Clinical Sociology Review 2, 1984.
Straus R.A., Using Sociology: An Introduction From The Applied And Clinical Perspectives, Rowman and Littlefield, New York 2002.
Wojciechowska-Nowak A., Ochrona sygnalistów w Polsce. Stan obecny i rekomendacje zmian, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2012.
Wyka A., Badacz społeczny wobec doświadczenia, Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, Warszawa 1993.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2014 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.