Abstrakt
The article describes speech functions and deixis in French advertising slogans. Such functions as communicative, phatic, and imperative are treated as the defining ones, whereas the last one is usually consciously hidden. The poetic and the expressive functions are considered important yet not the necessary ones, while the denotative one is often blurred. The metalinguistic function is considered secondary, however it cannot be excluded. The type of message imposes deixis' referents and syntactic functions of the latter, e.g. the subject determines the brand, producer or the service donor, a potential customer or a person who used a given product and is satisfied with it. The slogan’s deixis focuses around the major elements of the product sale.Bibliografia
Arnaud P.J.L. (1991), « Réflexions sur le proverbe », Cahiers de lexicologie, 59-62, p. 6-27.
Barthes R. (1993), « L’empire des signes », in : E. Marty (ed.), Barthes. Oeuvres complètes. 1966-1973, p. 741-831.
Bartkowska-Nowak D. (1999), « Niewidoczne sznurki », Charaktery, n°7 (30), p. 19-20.
Bonhomme M. (2006), Le discours métonymique, collection « Sciences pour la communication », Berne : Peter Lang.
Bralczyk J. (2004), Język na sprzedaż, Gdańsk : Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Brunner C. (2003), L'ambiguïté dans le slogan publicitaire, dir. J.-M. Adam. in : www.unil.ch/fra/pagel6675.html - 46k
Burbea G., « Le slogan publicitaire, stratégies pragmatiques », in : www.u-picardie.fr/labo/curapp/CV/CVRichard2.pdf
Charaudeau P. (1992), Grammaire du sens et de l’expression, Paris : Hachette.
Cubillo Ferreira C. D. « Le slogan publicitaire : une lecture des notions pour la vente des produits et des services automobiles », in : www.dialnet.unirioja.es/sevlet/fichero.articulo ?codigo=1011578&orden=74688
Dahlet P., « Un langage efficace : l'illocution indirecte. Contribution à une représentation pragmatique du discours publicitaire », in : www.ler.letras.up.pt/uploads/ficheiros/artigo6121.pdf
Dybalska R. (1998/99), « Czy białe może być czarne ? O reklamowych mechanizmach językowej manipulacji », Języki obce w szkole, cahier 6, p. 84-91.
Everaert-Desmedt N. (1984), La communication publicitaire: étude semio-pragmatique, Louvain-la-Neuve : Cabay.
Falkowski A. (2004), « Mieszanie w pamięci », Charaktery, n° 2, p. 34-35.
Fontanier P. (1977 <1821>), Les figures du discours, Paris : Flammarion.
Grunig B.-N. (1998), Les mots de la publicité: l’architecture du slogan, Paris : Presses du CNRS, D. L.
Kerbrat-Orecchioni C. (1986), L'implicité, Paris : A. Colin.
Kleiber G. (1994), Nominales, Paris : A. Colin.
Krzanowska A., « Semantyczno-pragmatyczna analiza języka sloganu reklamowego (na materiale języka polskiego i rosyjskiego », in : www.kul.lublin.pl/art_3429.html
Kuroda S.Y. (1973), « Le jugement catégorique et le jugement thétique. Exemples tirés de la syntaxe japonaise », Langages, 29, p. 81-110.
Lipińska M. (2004), L'équivalence des proverbes polonais et des proverbes français, Łódź : Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Lipińska M., « L'analyse pragmatique des slogans français », à paraître.
Lipińska M., « Les registres de langue dans les slogans publicitaires français », à paraître.
Lisowska-Magdziarz M. (2007), Analiza tekstu w dyskursie medialnym. Przewodnik dla studentów, Kraków : Uniwersytet Jagielloński.
Ohme R. K. (2002), « Nowe spojrzenie na Reklamę », Charaktery, n° 10, p. 37-39.
Reboul O. (1979), « Le slogan et les fonctions du langage », Français dans le monde, n° 143, p. 21-26.
Skowronek K. (1993), Reklama : studium pragmalingwistyczne, Kraków : Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego.
Szczęsna E. (2003), « Humor w reklamie », Przegląd Humanistyczny, n° 3, p. 5-12.
Thomas F., Van de Ponseele O., in : www.echoscommunication.org/html/project_01_g.html
Verdier H. (1982), La publicité, Paris : PUF.
Ziomek J. (1980), « Komizm - spójność teorii i teoria spójności », in : Powinowactwa literatury, Warszawa : PWN.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).