Słowa kluczowe
Eugeniusz de Mazenod
praca
ewangelizacja
NINIWA
Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej
formacja.
Jak cytować
Abstrakt
W obliczu zbliżającego się jubileuszu 200-lecia powstania Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej i przy okazji jubileuszu 10-lecia Oblackiego Duszpasterstwa Młodzieży NINIWA, autor artykułu przybliża genezę i założenia oblackiego ruchu młodzieży. Wyjście od postaci św. Eugeniusza de Mazneoda pozwala ukazać jego mocne zaangażowanie w pracę z młodymi i ogromną troskę za tę grupę w Kościele. Choć św. Eugeniusz za swą główną misję stawiał sobie wrażliwość i wyjście do ubogich, to rozumiał ich jako ubogich duchowo. W czasach św. Eugeniusza w dużej mierze grupę tę stanowili młodzi ludzie, pozbawieni perspektyw i doświadczenia Boga. Tworząc Stowarzyszenie Młodych z Aix postawił założenia programowe, w których nie brakowało czasu na katechezę i modlitwę, ale jednocześnie były one przeplatane chwilami relaksu, przeróżnymi grami i zabawami. Widząc owoce i potrzebę tej pracy w Konstytucjach i Regułach zakonnych z 1818 r. pisał, że kierownictwo młodych będzie uznane jako zasadnicza posługa w zgromadzeniu.
Autor artykułu ukazuje charakterystyczne cechy św. Eugeniusza de Mazenoda w duszpasterstwie młodych, a następnie wprowadza czytelnika w odniesienie ich do współczesnej już wspólnoty NINIWA. Niewątpliwie inspiracją dla niniwitów i jednocześnie ich własnym pragnieniem była chęć prowadzenia innych do Chrystusa, by dzielić się osobistym doświadczeniem Boga. Podstawowym sposobem realizacji tego celu była modlitwa, by być „Bożymi narzędziami”. Tak powstaje nazwa wspólnoty, a później ogólnopolskiego duszpasterstwa oblackiego. Młodzi, tworzący pierwszą wspólnotę NINIWY, bardzo szybko odnaleźli się zarówno wśród mieszkańców starotestamentowego miasta, wezwanych do nawrócenia, jak i w buntowniczej postawie Jonasza. Słowa z Księgi Jonasza: „Wstań, idź do Niniwy” miały odtąd stać się mottem tej grupy. Z czasem tworzy się 3-letni cykl formacji oparty na czterech typach spotkań i trzech weekendowych rekolekcjach formacyjnych o ciekawych nazwach: Bunt Jonasza, Pustynna Burza i Pasja Eugeniusza.
Snując wywód o tożsamości wspólnoty, autor odpowiada na pytanie co sprawia, że NINIWA jest rzeczywistością, w której młodzi ludzie autentycznie spotykają Boga.Bibliografia
I. Nauczanie soborowe
Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, w: Sobór Watykański II, Konstytucje Dekrety Deklaracje, Pallotinum, wydanie III.
Dekret o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem,
w: Sobór Watykański II, Konstytucje Dekrety Deklaracje, Pallotinum, wydanie III.
II. Nauczanie synodalne
Synod biskupów 1974, Ewangelizacja w świecie współczesnym (Dokumentacja), 8 (1975) nr 1 i 2.
III. Nauczanie papieskie
Paweł VI, Adhortacja apostolska Evangelii nuntiandi, Watykan 1975.
Jan Paweł II, Encyklika Redemptoris missio, Watykan 1990.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska, Catechesi tradendae, Watykan 1979.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska, Familiaris consortio, Watykan 1981.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska, Christifideles laici, Watykan 1988.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska, Pastores dabo vobis, Watykan 1992.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska, Vita consecrata, Poznań 1996.
Jan Paweł II, List apostolski do Młodych z całego świata Parati semper z okazji Międzynarodowego Roku Młodzieży, Watykan 1985.
Jan Paweł II, List Juventus patris w 100. rocznicę śmierci św. Jana Bosco, Rzym, 31 stycznia 1988, w: Wychowanie w nauczaniu Jana Pawła II, s. 303 i 322.
Jan Paweł II, List do Rodzin z okazji Roku Rodziny 1994, (fragmenty, n. 16), Rzym, 2 lutego 1994, w: Wychowanie w nauczaniu Jana Pawła II, s. 354.
Jan Paweł II, List Apostolski Novo Millennio Ineunte do biskupów, duchowieństwa i wiernych na zakończenie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000.
Jan Paweł II, Audiencja dla nauczycieli, wychowawców oraz wychowanków wspólnot szkolnych Collegium Massimo oraz Santa Maria, Rzym, 9 lutego 1980, w: Wychowanie w nauczaniu Jana Pawła II, s. 111.
Jan Paweł II, Przemówienie w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), Paryż, 2 czerwca 1980, w: Wychowanie w nauczaniu Jana Pawła II. (1978-1999), red. S. Urbański, Warszawa 2000, s. 130.
Jan Paweł II, Spotkanie z wychowawcami chrześcijańskimi, Granada (Hiszpania), 5 listopada 1982, w: Wychowanie w nauczaniu Jana Pawła II, s. 210
Jan Paweł II, Przemówienie podczas spotkania z młodzieżą, Plac św. Jana na Lateranie, Sobota, 30 marca 1985 r. w: http://nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/662
IV. Pisma i publikacje oblackie
Ciardi F., Słownik wartości oblackich, Poznań 2004, s. 200.
Czernecki J., Święty Eugeniusz wzór dla każdego z nas, w: Ceremoniał uroczystości ku czci świętego Eugenusza de Mazenoda z okazji 10-tej rocznicy kanonizacji na dzień 3 grudnia 2005 roku, red. K. Czepirski, Poznań 2005, s. 12.
Dullier B., Eugeniusz de Mazenod i młodzi, w: Dokumentacja OMI, red. B. Dullier, Roma, lipiec 2002, s. 6-8.
Dullier B., Eugeniusz de Mazenod i jego propozycje wiary skierowane do młodych, cz. 1, tłum. R. Tyczyński, „Mozaika Obrzańska” 4 (2010), s. 70.
Jette F., Oblat Maryi Niepokalanej. Mąż Apostolski. Komentarz do Konstytucji i Reguł Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej z 1982 r., Poznań 2007.
Konstytucje i Reguły Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej z 1818 r., reguła 3, w: Dokumentacja OMI, Roma lipiec 2002, s. 13.
Konstytucje i Reguły Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, Rzym 2000.
List do Wikariuszy Kapitulnych z 25 stycznia 1816 r., w: w: Dokumentacja OMI, Roma lipiec 2002, s. 12.
Lubowicki K., Rekolekcje z... Św. Eugeniusz de Mazenod, Kraków 2003.
Lubowicki K., Św. Eugeniusz de Mazenod, Kraków 2003.
Maria S. del Mar OMI, Po raz drugi, „Mozaika Obrzańska” 2-3(2009).
Mazenod E. de, Kazanie, kościół św. Magdaleny, w Aix en Provence, Niedziela Wielkiego Postu, 1812 r., w: www.omiworld.org/pic/News_23_2_2007-17_2_24.doc, s. 11 [dostęp 1.02.2015 r.].
Zając P., Wielcy Ludzie Kościoła – Św. Eugeniusz de Mazenod, Kraków 2011.
Wlazły J., Apostolski zaczyn. Święty Eugeniusz de Mazenod i młodzież, „Mozaika Obrzańska” 1(2010), s. 59.
Zieliński K., Ekspedycja Jerozolima, Stowarzyszenie Młodzieżowe Niniwa, Lubliniec 2011.
Zieliński K., Na weekend do Niniwy, „Misyjne Drogi”, nr 2, marzec-kwiecień 2012, s. 60.
Zieliński K., Od Jonasza do Eugeniusza. Przewodnik Niniwity, Stowarzyszenie Młodzieżowe Niniwa, Lubliniec 2011, s. 47 i 55.
Zieliński K., Tour de Mazenod. Rowerami do Maroka, Stowarzyszenie Młodzieżowe Niniwa 2011, Lubliniec 2011.
V. Źródła internetowe
www.festiwalzycia.pl, 2015.02
www.kokotek.pl, 2015.02
www.niniwa.com, 2015.02
www.niniwateam.pl, 2015.02
www.oblaci.pl, 2015.02
www.obra.oblaci.pl, 2015.02
www.oblatas.org, 2015.02
http://pl.wikipedia.org/wiki/Parafia_Najświętszego_Serca_Pana_Jezusa_w_Koszutce, 2015.02
www.wolontariatmisyjny.pl, 2015.02
VI. Literatura przedmiotu
Augustyn J., Duch wspomaga słabość naszą. Wprowadzenie w życie modlitewne, Kraków 1994.
Bagrowicz J., Edukacja religijna współczesnej młodzieży, Wydawnictwo: Uniwersytet Mikołaja Kopernika 2000.
Buber M., Kształcenie charakteru, „Znak” 20(1968), s. 915-926.
Buber M., Wychowanie, „Znak” 20(1968), s. 442-461.
Chrobak S., Koncepcja wychowania personalistycznego w nauczaniu Karola Wojtyły – Jana Pawła II, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1999.
Jan Paweł II, Przekroczyć próg nadziei, Lublin 1994.
Kudełka M., System parafialnych komórek ewangelizacyjnych jako nowa propozycja dla duszpasterstwa, Katowice 2008.
Kunowski S., Podstawowe zasady wychowania w Deklaracji, „Ateneum Kapłańskie”, 60 (1968).
Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 1993.
Kunowski S., Podstawy wychowania duszpastersko-katechetycznego, „Katecheta” 6(1962).
Kunowski S., Problemy wychowania chrześcijańskiego, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 18(1971).
Kunowski S., Teologia a potrzeby pedagogiki katolickiej,
„Ateneum Kapłańskie” 51(1959).
Lewek A., Nowa ewangelizacja w duchu Soboru watykańskiego II, Katowice 1995, t. 2.
Muszyński H., Ideał i cele wychowania, Warszawa 1974.
Rozdziński A., Osoba i kultura, Warszawa 1985.
Rusakowska D., W stronę dyskursu nowoczesności, Warszawa 1995.
Surmiak W., Opcja preferencyjna na rzecz ubogich wyrazem miłości społecznej, Katowice 2009.
Tischner J., Z problematyki wychowania, „Znak” 18(1966), s. 1334-1345.
Wyszyński S., Wyprawa do młodzieży z sercem, w: S. Wyszyński, Idzie nowych ludzi plemię. Wybór przemówień i rozważań, Poznań–Warszawa 1973.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia i Moralność są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia i Moralność udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych w Teologii i Moralności pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).