Słowa kluczowe
interdyscyplinarność
mapa
literaturoznawstwo
metoda statystyczna
Jak cytować
Abstrakt
Szkic krytyczny poświęcony przełożonej na język polski w 2016 roku książce Franca Morettiego Wykresy, mapy, drzewa. Abstrakcyjne modele na potrzeby historii literatury. Krytyczny ogląd koncentruje się przede wszystkim wokół pierwszego członu tytułowej triady i poddaje pod rozwagę sposób zaaplikowania metodologii nauk empirycznych do badania literatury, który zaproponował komparatysta z Uniwersytetu Stanforda. Prowadzone rozważania stają się okazją do postawienia pytania o dzisiejsze relacje między naukami humanistycznymi i ścisłymi. Odpowiedź na nie prowadzi ostatecznie do zakwestionowania owego podziału i, idąc w ślad za propozycją Morettiego, sprzyja wyłonieniu się nowego, zainspirowanego dyskursywnymi praktykami nauk ścisłych podejścia w badaniach literackich. Nie ma tu jednak mowy o podejściu eksperymentalnym, jak sugerował włoski badacz, a raczej eksperymentatorskim – propagującym kreatywność, otwartość i poszukiwanie nowych, zaskakujących metod, omawiania klasycznych, filologicznych zagadnień.
Bibliografia
Bayard, Pierre, Magdalena Kowalska, i Państwowy Instytut Wydawniczy. Jak rozmawiać o książkach, których się nie czytało? Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2015.
Foucault, Michel. Porządek dyskursu: wykład inauguracyjny wygłoszony w Collège de France 2 grudnia 1970. Gdańsk: słowo/obraz terytoria, 2002.
Moretti, Franco. Graphs, maps, trees: abstract models for literary history. London: Verso, 2007.
Moretti, Franco. Wykresy, mapy, drzewa: abstrakcyjne modele na potrzeby historii literatury. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016.
Nycz, Ryszard. „Kulturowa natura, słaby profesjonalizm. Kilka uwag o przedmiocie poznania literackiego i statusie dyskursu literaturoznawczego”,. W Kulturowa teoria literatury: główne pojęcia i problemy, zredagowane przez Michał Paweł Markowski i Ryszard Nycz. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 2012.
Stanisław Barańczak. „Mały, lecz maksymalistyczny Manifest translatologiczny albo: Tłumaczenie się z tego, że tłumaczy się wiersze również w celu wytłumaczenia innym tłumaczom, iż dla większości tłumaczeń wierszy nie ma wytłumaczenia”. Teksty Drugie : teoria literatury, krytyka, interpretacja 3 (1990)
Licencja
Za prawa cytowania fragmentów innych publikacji (tekstów, tabel, rycin oraz ilustracji) odpowiedzialni są autorzy artykułu.