Słowa kluczowe
lektura wielokrotna
realizm
mimesis
trompe l’oeil
Nabokov
Tołstoj
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł dotyczy obecności i funkcji detali korporalnych w Annie Kareninie Lwa Tołstoja. Przez detal korporalny rozumie się tu pojedynczy fragment ludzkiej zewnętrzności cielesnej (np. ucho, dłoń, palec, paznokieć, kark, łydkę, kosmyk włosów) postrzegany przez postacie ze świata przedstawionego utworu i/lub przez auktorialnego narratora. Istotnym punktem odniesienia dla analiz i interpretacji przeprowadzonych w artykule jest styl lektury proponowany przez Vladimira Nabokova w jego akademickich wykładach o literaturze oraz przedstawiona przez Kazimierza Bartoszyńskiego teoria lektury wielokrotnej.
Bibliografia
Appel Jr., Alfred. „Introduction”. W: Vladimir Nabokov, The Annotated Lolita. Revised and Updated, red. i wstęp Alfred Appel Jr. New York: Vintage Books, 1991, xvii–lxix.
Bartoszyński, Kazimierz. „O lekturze wielokrotnej”. Pamiętnik Literacki 4 (1990): 145–166.
Eichenbaum, Borys. „Jak zrobiony jest «Płaszcz» Gogola”. Tłum. Małgorzata Czermińska. W: Rosyjska szkoła stylistyki, red. Marta Renata Mayenowa, Zygmunt Saloni. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970.
Kraskowska, Ewa. Czytelnik jako kobieta. Wokół literatury i teorii. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2007.
Lacan, Jacques. The Four Fundamental Concepts of Psychoanalysis. Tłum. Alan Sheridan. London: Hogarth, 1977.
Nabokov, Vladimir. „Translator’s Introduction”. W: Aleksandr Pushkin, Eugene Onegin, t. 1. tłum. i oprac. Vladimir Nabokov. New York: Pantheon Books, 1964.
Nabokov, Vladimir. Lectures on Russian Literature. Red. i wstęp Edward Bowen. New York: Harvest Books/Harcourt, Brace and Company, 1981.
Nabokov, Vladimir. Wykłady o literaturze rosyjskiej. Tłum. Zbigniew Batko. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, 2002.
Pursglove, Michael. „The Smiles of Anna Karenina”. The Slavic and East European Journal 1 (1973): 42–48. DOI: https://doi.org/10.2307/306544
Tołstoj, Lew. Anna Karenina, t. I. Tłum. Kazimiera Iłłakowiczówna. Warszawa: Wydawnictwo MEA, 2002
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Ewa Kraskowska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Za prawa cytowania fragmentów innych publikacji (tekstów, tabel, rycin oraz ilustracji) odpowiedzialni są autorzy artykułu.