Słowa kluczowe
język polski
glottodydaktyka
Jak cytować
Abstrakt
W artykule ukazano zasadność wykorzystania gier i zabaw podczas lekcji języka polskiego jako obcego. Autorka wyjaśnia, na czym polega strategia ludyczna stosowana w procesie kształcenia. Porównuje pomoce dydaktyczne dostępne na rynku wydawniczym i analizuje ich przydatność. Wniosek z przeprowadzonych rozważań obliguje do konstruowania autorskich gier i zabaw w zależności od potrzeb grupy zajęciowej. Ważna jest także dbałość o korzystanie ze złożonych narzędzi edukacyjnych, które ze względu na wielopłaszczyznowość działania mogą wpłynąć na wzrost efektów kształcenia.
Bibliografia
Achtelik, A., Niesporek-Szamburska, B. (2016). Bawimy się w polski 1. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Caillois, R. (1997). Gry i ludzie (tłum. A. Tatarkiewicz, M. Żurowska). Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Volumen”.
Huizinga, J. (1998). Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury (tłum. M. Kurecka, W. Wirpsza). Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”.
Kołaczek, E. (2018). Gry i zabawy językowe. Język polski jako obcy. Kraków: Wydawnictwo „Prolog”.
Kołaczek, E. (2016). Survival Polish Crash Course. Kraków. Wydawnictwo „Prolog”.
Kuc, P., Stempek, I. (2017). Gry i zabawy językowe – junior. Kraków: Wydawnictwo „Glossa”.
Litwin, M. (2014). Pojęcie grywalizacji wobec zjawisk związanych z rynkiem pracy. Homo Ludens, 6(1), 75–86. Online: <https://old.ptbg.org.pl/dl/162/Magdalena%20LITWIN%20-%20Poj%C3%84%E2%84%A2cie%20grywalizacji%20wobec%20zjawisk%20zwi%C3%84%E2%80%A6zanych%20
z%20rynkiem%20pracy.pdf>. Data dostępu: 4 października 2020.
Miodunka, W. T. (2016). Glottodydaktyka polonistyczna. Pochodzenie – stan obecny – perspektywy. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Małolepsza, M., Szymkiewicz, A. (2010). HURRA!!! Po polsku 1. Kraków: Wydawnictwo „Prolog”.
Pelc, T. (1997). Teraz polski. Gry i ćwiczenia komunikacyjne. Podręcznik dla nauczycieli języka polskiego jako obcego. Łódź: Wydawnictwo „Wing”.
Rabiej, A. (2009). Lubię polski! 1. Kraków: Wydawnictwo „Fogra”.
Rabiej, A. (2010). Lubię polski! 2. Kraków: Wydawnictwo „Fogra”.
Siek-Piskozub, T. (1994). Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Siek-Piskozub, T. (2007). Strategia ludyczna w glottodydaktyce. W: A. Surdyk (red.), Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał (s. 13–28). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Słomczyński, M. (2014). Dydaktyczne aspekty projektowania gier. Homo Ludens, 6(1), 141–152. Online: <http://old.ptbg.org.pl/dl/163/Maciej%20S%C5%81OMCZY%C5%83SKI%20-%20Dydaktyczne%20aspekty%20projektowania%20gier.pdf>. Data dostępu: 4 października 2020.
Stempek, I. (2014). Gry i zabawy językowe 1. Kraków: Wydawnictwo „Glossa”.