Słowa kluczowe
pośrednik językowy
komunikacja alternatywna
niepełnosprawność
Jak cytować
Abstrakt
W artykule przedstawiono problem osób niepełnosprawnych zależnych od pośrednika językowego w komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC). AAC jest dla nich okazją do osobistego wyzwolenia z opresji izolacji, chociaż specyfiką tej komunikacji jest ograniczony krąg uczestników, a czasem uzależnienie od tłumacza lub facylitatora. Ten typ zagrożenia rozwoju można jednak ograniczyć przez świadome kształtowanie środowiska komunikacyjnego i kontrolowania rozwoju relacji: osoba z niepełnosprawnością – pośrednik językowy. Pokonanie bariery komunikacyjnej jest ważnym procesem wyzwalania się z ograniczeń wynikających z niepełnosprawności.
Bibliografia
Bouvet D. (1996), Mowa dziecka. Wychowanie dwujęzykowe dziecka niesłyszącego. WSiP, Warszawa.
Domarecka-Malinowska E. (1991), O ograniczeniach językowych uczniów głuchych. „Biuletyn Audiofonologii” Tom III, 1-4;
Dziemidowicz Cz. (1996), Dziecko głuche i język ojczysty. Wyd. „TANAN”, Bydgoszcz.
Bacelewska D. (2005), Wsparcie emocjonalne w pracy socjalnej. Wyd. „Śląsk”: Katowice.
Csanyi Y. (1994): Słuchowo werbalne wychowanie dzieci z uszkodzonym narządem słuchu. WSiP, W-wa.
Egan G. (2002), Kompetentne pomaganie. Model pomocy opraty na procesie rozwiązywania problemów. Wyd. Zysk i S-ka, Poznań (tytuł oryginału: The Skilled Helper. A Problem-Management Approach to Helping, Brooks/Cle Publishing Company).
Kaniecka K. (2006), Alternatywne i wspomagające metody komunikacji [w:] Błeszyński J. J. red., Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Podgórska-Jachnik D. (2013), Głusi. Emancypacje. Wyd. Naukowe WSP, Łódź.
Rzeźnicka-Krupa L. (2008), Analiza kulturowych znaczeń dyskursu w perspektywie symbolicznego interakcjonizmu G.H. Meada oraz w ujęciu teorii przemocy symbolicznej P. Bourdieu (z badań nad dziecięcym dyskursem) [w:] Błachnio A., Drzewowski M., M.
Schneider, W.J. Maliszewski red., Interakcje komunikacyjne w edukacji z perspektywy sytuacyjności i kontekstowości znaczeń wyd. Adam Marszałek przy współpracy DSW we Wrocławiu;
Sibilski L.J. (2000), Social Aspects od Disability: Social Movements, Social Organization and Legislative Action, Wyd. “Śląsk”, Katowice
Smyczek A. (2006), Zastosowanie wspomagających i alternatywnych metod komunikacji (AAC approche) w terapii małych dzieci zagrożonych poważnymi zaburzeniami w porozumiewaniu się [w:] Błeszyński J.J. red., Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Tetzchner S. von, Martinsen H. (2002), Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się, Stowarzyszenie na Rzecz Propagowania Wspomagających Sposobów Porozumiewania się „MÓWIĆ BEZ SŁÓW”, Warszawa (tytuł oryginału: Introduction to Augmentative and Alternative Communication, Uniwersytet w Oslo).
WWW index
http://www.piktogramy.com.pl/.
http://warszawa.tpd.org.pl/pl/organizacje-wspopracujce-z-tpd.html.