Słowa kluczowe
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł porusza zagadnienie cech języka muzyki. Celem pracy jest omówienie wybranych cech języka muzyki takich jak polisemia, neologizmy, zapożyczenia, skróty i skrótowce, eponimy w tym toponimy i internacjonalizmy. Dodatkowo, dokonano próby zaklasyfikowania języka muzyki jako jednego z języków specjalistycznych. Język muzyki, jeżeli jest znany, może być zrozumiały prawie w każdym języku świata, ponieważ terminologia muzyczna jest w wielu przypadkach terminologią internacjonalną. Struktura artykułu została podzielona na dwie części – teoretyczną i praktyczną (wraz z przykładami omawianych cech). Nie wszystkie cechy języka muzyki zostały wzięte pod uwagę, a ich poszerzenie powinno mieć miejsce w dalszych badaniach dotyczących omawianej tematyki.Bibliografia
In theory: The language of Music. 2015-05-09. http://diymusician.cdbaby.com/2010/01/in-theory-the-language-of-music-2/
Jakobson, R. 1989. W poszukiwaniu istoty języka, t.1. Warszawa.
Kennedy, Ch., Bolitho R. 1991. English for Specific Purposes. Modern English Publications.
Kłos, P., Matulewska A., i Nowak-Korcz P. 2007. Problemy przekładu specjalistycznego na przykładzie tekstów z dziedziny prawa, biologii, biotechnologii i medycyny. W: Investigationes Linguisticae t. XV, s. 81–99.
Matulewska, A. 2008. Jakość przekładu prawniczego a cechy języka prawa. W: Język, Komunikacja, Informacja. 3/2008: s. 53-63.
Matyka, M., 2014. Socjolekt uczestników klasycznych gier fabularnych jako profesjolekt. W: Homo Ludens. Rzeszów: Uniwersytet Rzeszowski.
Newmark, P. 1981. Approaches to translation. Oxford: Pergamon Press.
Pytel, W. A. 2004. Słownictwo fachowe jako identyfikator LSP. W: Języki specjalistyczne. Vol. 4 red. Jan Lewandowski. Warszawa: Katedra Języków Specjalistycznych UW.
Rudnicka, E. 2005. Z pogranicza leksykologii i onomastyki. Przyczynek terminologiczny, W: Prace filologiczne t. L, s. 112-116.
Robinson, P. C. 1991. ESP Today: A Practitioner’s Guide. New York: Prentice Hall.
Sadowski, M. 2014. Acta Erasmania. Varia. Wrocław: Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Sierotwiński, S. 1986. Słownik terminów literackich. Wrocław, Łódź: Ossolineum.
Swanwick, K. 1994. Musical Knowledge. London: Routledge.
Tomaszkiewicz, T. 2007. La traduction intersémiotique fait-elle partie de la traductologie?. W: La traduction. De la théorie à la pratique et retour red. J. Peeters, Rennes, s. 159-168.
Walkiewicz, B. 2013. Ekwiwalencja intersemiotyczna w przekładzie rysunków budowlanych. W: Rocznik Przekładoznawczy. Studia nad teorią, praktyką i dydaktyką przekładu, nr 8, s. 77-92.
Zabrocki, L. 1963. Wspólnoty komunikatywne w genezie i rozwoju języka niemieckiego. W: Prehistoria języka niemieckiego, t. I. Wrocław: Ossolineum.
Zieliński, M. 2006. Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki. Warszawa: LexisNexis.
Słowniki i encyklopedie:
Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002.
Encyklopedia języka polskiego. Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo, 1999.