Autonomia uniwersytetów jako narzędzie w działaniu na rzecz rozwoju szkolnictwa wyższego i badań

Abstrakt

Postrzegając autonomię uniwersytetów jako zjawisko służące rozwojowi szkolnictwa wyższego, autor przedstawia główne elementy „międzynarodowego kontekstu” przemian zachodzących w organizacji szkolnictwa wyższego i badań we Francji (tzn. najważniejsze działania i dokumenty takich instytucji i organizacji jak UNESCO, OECD, Rada Europy, konferencje europejskich ministrów ds. szkolnictwa wyższego i badań naukowych). Pamiętając o założeniach Strategii Lizbońskiej, prezentuje główne cele francuskiego systemu szkolnictwa wyższego i badań naukowych, opisuje mechanizmy służące rozwojowi tego systemu, a następnie analizuje zagadnienie autonomii akademickiej oraz jej wpływu na wydajność szkół wyższych w ich działalności dydaktycznej i badawczej. Artykuł kończą postulaty dotyczące poprawy efektywności szkół wyższych i instytucji badawczych we Francji.