Abstract
W 1950 roku wybitny brytyjski matematyk Alan Turing zaproponował test określający zdolność komputera do generowania zdań języka naturalnego. Komputer pomyślnie przechodził próbę, jeśli rozmawiający z nim za pośrednictwem ekranu człowiek nie był w stanie stwierdzić, czy jego interlokutorem jest homo sapiens, czy maszyna. Dziś dynamiczny rozwój komputerowych programów tłumaczeniowych skłania do pytań o możliwości maszynowego przekładu tekstu literackiego, w tym poetyckiego. Czy tłumacz elektroniczny może przełożyć wiersz tak, by odbiorca myślał, że przekładu dokonał człowiek? Jakie zjawiska językowe i tekstowe najbardziej demaskują sztuczną inteligencję translatora? Czy stworzony w ten sposób tekst można rozpatrywać w kategorii dzieła sztuki?
Literaturhinweise
Barańczak, Stanisław. Od Walta Whitmana do Boba Dylana. Antologia poezji amerykańskiej. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1998.
Borges, Jorge Luis. La cifra. Buenos Aires: Emecé Editores, 1981.
Coeckelbergh, Mark. „Can Machines Create Art?”. Philosophy & Technology 30/3 (2017). S. 285-303.
Genzel Dmitriy, Uszkoreit Jakob, Och Franz. „‘Poetic’ Statistical Machine Translation”. Proceedings of the 2010 Conference on Empirical Methods in Natural Language Processing (2010). MIT, Massachusetts, USA, 9-11 October 2010, Association for Computational Linguistics, S. 158-166. Web. 05.05.2019. <https://tinyurl.com/y96xufgk>
Harari, Yuval Noah. Homo Deus. A Brief History of Tomorrow. London: Vintage, 2016.
Legeżyńska, Anna. Tłumacz i jego kompetencje autorskie: na materiale powojennych tłumaczeń poezji A. Puszkina, W. Majakowskiego, I. Kryłowa i A. Błoka. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986.
Musiał, Grzegorz. Ameryka, Ameryka! Antologia wierszy poetów amerykańskich po 1940 roku. Bydgoszcz: Pomorze, 1994.
Pyzik, Agata. „Spóźniony śpiewak, Williams, William Carlos”. Gazeta Wyborcza 02.06.2009. Web. 20.05.2019. <https://tinyurl.co/ydhwlq5e>
Sommer, Piotr. O krok od nich. Przekłady z poetów amerykańskich. Kraków: Karakter, 2018.
Turing, Alan. „Computing Machinery and Intelligence”. Mind 59/236 (1950). S. 433-460.
Williams, William Carlos. „Czerwone taczki”. Przeł. Leszek Engelking. Literatura na Świecie 1/162 (1985). S. 142.
Williams, William Carlos. Poezje. Przeł. Leszek Elektorowicz. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1972.
Williams, William Carlos. Spóźniony śpiewak. Przeł. Julia Hartwig. Wrocław: Biuro Literackie, 2009.
Williams, William Carlos. The Red Wheelbarrow and Other Poems. New York: New Directions Publishing Corporation, 2018.
Lizenz
Utwory opublikowane w czasopiśmie „Porównania”, na platformie Pressto należącej do Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu są udostępniane na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-ND 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
-
uznania autorstwa — czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji
-
bez utworów zależnych — remiksując, przetwarzając lub tworząc na podstawie utworu, nie wolno rozpowszechniać zmodyfikowanych treści.
-
brak dodatkowych ograniczeń — nie można korzystać ze środków prawnych lub technologicznych, które ograniczają innych w korzystaniu z utworu na warunkach określonych w licencji.
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na wykorzystanie dzieła. Autorzy tekstów zakwalifikowanych do publikacji proszeni są o wypełnienie podpisanie i przesłanie umowa (PL) agreement (EN)
Agreement for granting a royalty-free license to works with a commitment to grant a CC sub-license