Dwa mity a dwie formacje kulturowe (w porównaniu)
PDF
EPUB
MOBI

Słowa kluczowe

mity i paradygmaty
modernizm i postmodernizm
ciągi formacyjne

Jak cytować

Wiśniewska, L. (2016). Dwa mity a dwie formacje kulturowe (w porównaniu). Porównania, 19, 9–20. https://doi.org/10.14746/p.2016.19.10262

Abstrakt

Przywołujący koncepcje Jaussa, Vattimo, Lasha i Steinera artykuł Dwa mity a dwie formacje kulturowe (w porównaniu) sygnalizuje wprawdzie ponaddziedzinowy charakter obserwacji, ale skupia się przede wszystkim na łączności dwu mitów (Boga i Natury, nazywanych tu także mitami nowoczesnym i archaicznym, oraz odpowiadających im paradygmatów – linearnego i cyrkularnego) z charakterystykami dwu formacji/epok, mianowicie modernizmu i postmodernizmu. Wiąże to z możliwościami rekonstrukcji łączących te (dawne) mity i (współczesne) epoki dwu linii czy też (przerywanych, ale i przeplatających się) „ciągów formacyjnych” zdeterminowanych przez określone sposoby traktowania kategorii czasu i przestrzeni we wspomnianych mityczno-paradygmatycznych wzorcach poznawczych.

https://doi.org/10.14746/p.2016.19.10262
PDF
EPUB
MOBI

Bibliografia

Bukowski, Piotr. „Genealogia procesu literackiego modernizmu H. R. Jaussa”. Odkrywanie modernizmu. Red. R. Nycz. Kraków: Universitas, 2004. S. 60–70.

Fromm, Erich. Miłość, płeć i matriarchat. Przeł. Beata Radomska, Grzegorz Sowiński. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2002.

Jauss, Robert Hans. „Proces literacki modernizmu od Rousseau do Adorna”. Przeł. Piotr Bukowski. Odkrywanie modernizmu. Red. R. Nycz. Kraków: Universitas, 2004. S. 21–59.

Kopaliński, Wladysław. „Jeden”. Słownik symboli. Warszawa: WP, 1990.

Krokiewicz, Adam. „Studia orfickie”. Studia orfickie. Moralność Homera i etyka Hezjoda. Warszawa: Aletheia, 2000. S. 5-78.

Lash, Scott. „Dyskurs czy figura? Postmodernizm jako system oznaczania”. Przeł. Paweł Wawrzyszko. Odkrywanie modernizmu. Red. R. Nycz. Kraków: Universitas, 2004. S. 471– 506.

Lewis, Clive Staples. Odrzucony obraz. Wprowadzenie do literatury średniowiecznej i renesansowej. Przeł. Witold Ostrowski. Instytut Wydawniczy PAX. Warszawa 1986.

Nietzsche, Fryderyk. Narodziny tragedii, czyli hellenizm i pesymizm. Przeł. Leopold Staff. Warszawa: Nakładem Jakuba Mortkowicza, 1907.

Nietzsche, Fryderyk. Tako rzecze Zaratustra. Książka dla wszystkich i dla nikogo. Przeł. Wacław Berent. Warszawa: Nakładem Jakuba Mortkowicza, 1913.

Steiner, Georg. Gramatyki tworzenia. Na podstawie wygłoszonych w roku 1990 wykładów imienia Gifforda. Przeł. Jerzy Łoziński. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka, 1991. Nowicka, Ewa. Świat człowieka – świat kultury. Warszawa: PWN, 2006.

Świderkówna, Anna. Rozmowy o Biblii. Warszawa: PWN, 1996.

Vattimo, Gianni. „Mit powtórnie odkryty”. Społeczeństwo przejrzyste. Przeł. Magdalena Kamińska. Wrocław: Wyd. Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP we Wrocławiu, 2006.

Vattimo, Gianni. „Struktura rewolucji artystycznych”. Koniec nowoczesności. Przeł. Monika Surma-Gawłowska, wstęp Andrzej Zawadzki. Kraków: Universitas, 2006. S. 83–101.

Vernant, Jean-Pierre. Mit i religia w Grecji starożytnej. Przeł. Krzysztof Środa. Warszawa: Fundacja Aletheia, 1998.

Welsch, Wolfgang. „Narodziny filozofii postmodernistycznej z ducha sztuki modernistycznej”. Przeł. Jan Balbierz. Odkrywanie modernizmu. Red. R. Nycz. Kraków: Universitas, 2004. S. 429–461

Wiśniewska, Lidia. „Metoda mityczno-paradygmatyczna w komparatystyce mitograficznej”. Projekt komparatystyki mitograficznej. Komparatystyka między Mickiewiczem a dniem dzisiejszym IV. Red. L. Wiśniewska. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, 2015. S. 63–91.

Wiśniewska, Lidia. „Mity i paradygmaty wobec dziedzin kultury i epok, czyli komparatystyka wieloaspektowa”. Mity i motywy w perspektywie komparatystycznej. Komparatystyka między Mickiewiczem a dniem dzisiejszym III. Red. L. Wiśniewska. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, 2013. S. 9–52.