1956, 1968, 1981 – oblicza środkowoeuropejskiej pamięci. Uwagi w perspektywie postkolonialnej
PDF (English)

Słowa kluczowe

Europa Środkowa
1956
1968
1981
pamięć wspólna
pamięć odrębna
nie-pamięć
teoria postkolonialna
resentyment
odpamiętywanie;
polityka historyczna
estetyzacja

Jak cytować

Bakuła, B. (2020). 1956, 1968, 1981 – oblicza środkowoeuropejskiej pamięci. Uwagi w perspektywie postkolonialnej. Porównania, 27(2), 25–46. https://doi.org/10.14746/por.2020.2.2

Abstrakt

Artykuł dotyczy dwóch zagadnień. Pierwsze to problem zbiorowej pamięci przeszłości, w której obrębie autor wyodrębnia pamięć wspólną, pamięć odrębną i nie-pamięć. Pamięć wspólna odgrywa w Europie Środkowej mniejszą rolę niż pamięć odrębna, stanowiąca rdzeń tożsamości narodowej i społecznej. Pamięć wspólna jest raczej nieosiągalnym ideałem zgłaszanym przez niektórych polityków i badaczy kultury. Ważną funkcję pełni nie-pamięć, czyli przestrzeń czasowego unicestwiania trudnych spraw związanych z przeszłością. Historia i zbiorowa pamięć są w Europie Środkowej konkurencyjnymi drogami utrwalania przeszłości. Wynika to z faktu wielowiekowych konfliktów, zmieniających się form ustrojowych, zmiany granic i przede wszystkim odebrania wielu narodom suwerenności. Ta sytuacja spowodowała, że problem dominacji i podległości stał się zasadniczym problemem historii i pamięci zbiorowej. Druga część artykułu jest poświęcona postkolonialnym aspektom zbiorowej pamięci, w jej ramach zwłaszcza podejściu do wydarzeń i dat 1956, 1968, 1981, związanych z militarną reakcją komunistycznego systemu na próby jego zreformowania. Wydarzenia te, przy wszystkich różnicach, są spowodowane przez przemoc zewnętrzną (1956, 1968) lub przemoc wewnętrzną wywołaną naciskiem z zewnątrz (1981). Poprzez stosunek do wybranych elementów przeszłości społeczeństwa Europy Środkowej kształtują też wzajemne relacje. Autor ukazuje problem nieoczywistości wspólnej pamięci wewnętrznej i międzynarodowej przez analizę czterech aspektów: resentymentu, odpamiętywania, polityki historycznej i estetyzacji. Prezentacja wydarzeń lat 1956, 1968, 1981 w perspektywie wskazanych czterech aspektów postkolonialnej pamięci pokazuje słabe istnienie wspólnych obszarów, nad którymi przeważają pamięć odrębna, deformująca realia historyczne, oraz nie-pamięć. Dowodzi to, że wyjście poza hasła i ogólne deklaracje jest dla społeczeństw Europy Środkowej trudne. Prawdziwa wspólna pamięć to zadanie przyszłości.

https://doi.org/10.14746/por.2020.2.2
PDF (English)

Bibliografia

Bartoś, Tadeusz. “Nienawidzę, więc jestem, czyli skąd się biorą resentymenty”, https://tinyurl.com/y88bxwdo. Accessed 10 August 2018.

Chmel, Rudolf. Slovenská otázka v 20. storočí. Bratislava: Kaligram 1997.

Gyáni, Gábor. A történelem mint emlék(mű). Budapest: Kaligram, 2016.

Gyáni, Gábor. Relatív történelem. Budapest: Typotext, 2007.

Holbwachs, Maurice. Społeczne ramy pamięci. Trans. Marcin Król. Warszawa: PIW, 1969.

Lužný, Dušan. “Kulturní paměť jako koncept sociálních věd.” Studia Philosophica 2.61 (2014): 3–18.

Malicki, Krzysztof. Pamięć przeszłości pokolenia transformacji. Warszawa: Scholar, 2012.

Olšáková Doubravka, Kaiserová Kristina, eds. Višegradská paměť či višegradské paměti? Paměť většiny a paměti menšin. Čítanka textů. Ústí nad Labem: Ústav slovansko-germánských studií FF UJEP, 2014.

Scheler, Max. Resentyment i moralność. Trans. Jan Garewicz. Warszawa: Czytelnik, 1997.

Švaříčková-Slabáková, Radmila. “O paměti, historii, vědomí a nevědomí. Současná bádání v paměťových studiích.” Dějiny – Teorie – Kritika 2 (2007): 323–255.

Szacka, Barbara. Czas przeszły: pamięć – mit. Warszawa: Scholar, 2006.

Tomášek, Marcel and Šubrt, Jiří. “Jak se vyrovnáváme s naší minulostí? České a československé nedávné dějiny prizmatem teorie kolektivní paměti a kvalitativní metodologie (focus groups).” Sociológia 46.1 (2014): 88–114.

Wolff-Powęska, Anna. “Polskie spory o historię i pamięć. Polityka historyczna.” Przegląd Zachodni 1 (2007): 3–44.