Czeska kultura literacka w erze (post)cyfrowej

Abstrakt

Studium poświęcone jest zmianom następującym w czeskiej kulturze literackiej po 2000 r. i związanym z rozwojem mediów internetowych. Metodologiczny punkt wyjścia stanowi analiza modelu systemu literackiego o strukturze zaproponowanej przez Siegfrieda J. Schmidta. Zwrócono uwagę na nowe metody twórcze, posługujące się specyficznymi możliwościami interaktywnych mediów sieciowych, oraz wpływ publicznie dostępnych portali wydawniczych na wzrost aktywności literackiej części populacji. W tekście analizowane są zarówno możliwości publikacji w sieci internetowej, wykorzystywane głównie przez pisarzy amatorów, jak również komplementarne zjawiska występujące w produkcji drukowanej oraz wpływ innowacji na dynamikę rynku książki. Procesy recepcji rozpatrywane są przede wszystkim w związku ze wzrostem znaczenia roli czytelnika w mediach interaktywnych, a szczególną uwagę poświęca się jakościowej zmianie ram recepcji (ponadnarodowa i pozaliteracka kontekstualizacja). Podejście do zjawisk literackich jest w dużej mierze związane z refleksją nad złym stanem współczesnej krytyki literackiej i nowych, wirtualnych form oceniania literatury. Artykuł zawiera konkluzję, że zmiana ewolucyjna, którą ze sobą niesie rozpowszechnienie się mediów cyfrowych w komunikacji literackiej, była tak zasadnicza, iż Schmidtowski model systemu literackiego okazał się niewystarczający do jej opisu.