Technologia i edukacja, czyli rzecz o niekoherentnej symbiozie tradycji z nowoczesnością

Abstrakt

W artykule omawia się złożoną relację między technologią i jej narzędziami a edukacją i jej celami. Uznaje się, że oba obszary ściśle się przenikają od czasu pojawienia się komunikacji między ludźmi i potrzeby wykorzystywania narzędzi do samorozwoju (wskazuje się, że zjawisko to nie jest zarezerwowane wyłącznie dla homo sapiens sapiens). Współistnienie obu obszarów – edukacji i technologii – określa się jako kluczowe dla rozwoju cywilizacji, przy czym podnosi się jednocześnie kwestię ich nieprzekraczalnej niekoherentności wynikającej m.in. z innych celów (edukacja zachowuje, technologia zmienia, edukacja transferuje informacje z przeszłości do teraźniejszości, technologia transferuje wiedzę z teraźniejszości ku przyszłości itd.). To wszystko sprawia, że oczywista z pozoru relacja technologii „i” edukacji, jako obszarów synergetycznie wspomagających rozwój cywilizacyjny, jest jednocześnie relacją między technologią „a” edukacją objawiającą się m.in. permanentnym kryzysem kultury znajdującej się pomiędzy tym, co dawne i dobrze znane (definiujące edukację), a tym, co nowe i nieprzewidywalne (wspierajcie rozwój technologiczny).