Abstrakt
Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji kształcenia dziennikarskiego, opracowanej i realizowanej w ramach specjalności dziennikarskiej na kierunku filologia polska na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, w kontekście refleksji nad przeobrażeniami, jakim nieustannie podlega zawód dziennikarza, oraz analizy modeli kształcenia dziennikarzy w Polsce. Główne problemy, z jakimi muszą się zmierzyć kierunki czy specjalności kształcące przyszłych dziennikarzy, to problem dezaktualizowania się wiedzy przekazywanej w trakcie studiów, powiązanie nauki z wymogami rynku pracy, dostosowanie metod kształcenia do wymagań pokolenia sieci (określenie Dona Tapscotta) i w końcu – przygotowanie do zawodu, który ma wiele specjalizacji. Proponowany na specjalności model to kształcenie teoretyczno-praktyczne, a sylwetka absolwenta specjalności opiera się na czterech filarach. Zakłada, że dziennikarz to człowiek dobrze wykształcony, kierujący się zasadami etyki, sprawnie posługujący się technikami warsztatu dziennikarskiego i świadomy konieczności samodoskonalenia się.Bibliografia
Bartoszcze Roman, 2005, Czy praktyka jest potrzebna?, w: Siewierska-Chmaj A. (red.), Teoria, praktyka, etyka. O kształceniu dziennikarzy w Polsce i na świecie, Rzeszów.
Bauer Zbigniew, Wojnach Andrzej, 2005, Kształcenie dziennikarzy czy edukacja medialna? Technologie – poznanie – komunikacja, w: Siewierska-Chmaj A. (red.), Teoria, praktyka, etyka. O kształceniu dziennikarzy w Polsce i na święcie, Rzeszów, s. 79-91.
Golka Bartłomiej, 1995, Etyka dziennikarska: utopia czy ratunek?, „Zeszyty Prasoznawcze”, nr 1-2, s. 22-32.
Kapuściński Ryszard, 2006, Autoportret reportera, Strączek K. (wstęp i wybór), Kraków.
Karwala Sebastian, 2007, Model mentoringu we współczesnej szkole wyższej, Nowy Sącz.
Kunczik Michael, Zipfel Astrid, 2000, Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i komunikowaniu, Warszawa.
Leonowicz-Bukała Iwona, 2010, Journalist or media worker? Motivations and educational situation of students of journalism in Poland and their professional plans w: Biernacka-Ligięza I., Koćwin L. (red.), Local and regional media – democracy and civil society shaping process, Nowa Ruda – Wrocław, s. 271-288.
Martens Anna, 2011, Mentoring – inspiracja, motywacja. Praktyczne aspekty kształcenia dziennikarzy – o niezbędnych kompetencjach i mapie kontekstów, w: Gawroński S. (red.), Dydaktyka dziennikarstwa. Opinie i postulaty, Kraków, s. 161-184.
Mocek Stanisław, 2006, Dziennikarze po komunizmie, Warszawa.
Okoń Wincenty, 1998, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa.
Ostrowski Andrzej, 2011, Specjalizacja jako standard profesjonalizmu w kształceniu dziennikarzy. Analiza na przykładzie dziennikarstwa sportowego, w: Gawroński S. (red.), Dydaktyka dziennikarstwa. Opinie i postulaty, Kraków, s. 15-28.
Sasińska-Klas Teresa, 2012, Dziennikarstwo – zawód czy wyzwanie?, w: Bauer Z, Chudziński E. (red.), Dziennikarstwo i świat mediów, Kraków, s. 469-480.
Siewierska-Chmaj Anna, 2005, Co z tym dziennikarstwem?, w: Siewierska-Chmaj A. (red.), Teoria, praktyka, etyka. O kształceniu dziennikarzy w Polsce i na świecie, Rzeszów, s. 8-11.
Siwicki Maciej, 2012, Dziennikarz w ujęciu ustawy Prawo prasowe – problematyka terminologiczna, „Monitor Prawniczy” nr 20; http://czasopisma.beck.pl/monitor-prawniczy/artykul/dziennikarz-w-ujeciu-ustawy-prawo-prasowe-problematyka-terminologiczna/ (dostęp 22.09.2016).
Sobczak Jacek, 2008, Prawo prasowe. Komentarz, Warszawa.
Szynol Adam, 2011, Dziennikarstwo specjalistyczne czy multimedialne – kilka uwag na temat współczesnego kształcenia dziennikarzy, w: Gawroński S. (red.), Dydaktyka dziennikarstwa. Opinie i postulaty, Kraków, s. 29-56.
Taczkowska Joanna, 2012, Zawód dziennikarza w Polsce. Między misją a posłannictwem, Bydgoszcz.
Tapscott Don, 2010, Cyfrowa dorosłość. Jak pokolenie sieci zmienia nasz świat, Cypryański P. (przeł.), Warszawa.
Zając Maria, 2007, Komu potrzebna jest e-edukacja, w: Morbitzer J. (red.), Komputer w edukacji: 17. ogólnopolskie sympozjum naukowe, Kraków, s. 309-313.