Abstrakt
Artykuł rozważa dwa aspekty lekcji literatury, przywracające wymiar doniosłości funkcjonowaniu we współczesnej kulturze. Pierwszy aspekt to uważność, rozumiana jako etyczność i Derridiańska odpowiedzialność w czytaniu, a drugi – żarliwość określana przez Sándora Máraiego jako czytanie „z intensywnością większą od tej, z jaką pisano tekst”. Kluczowy dla wykształcenia u młodego czytelnika tego sposobu lektury jest dobór tekstów literackich, które mówią o sprawach ważnych, a także respektowanie zasad kreatywnego czytania, pozwalających czytelnikowi wyjść poza powinności filologiczne.
Bibliografia
Burzyńska Anna, 2006, Anty-teoria literatury, Kraków.
Chrząstowska Bożena, 2005, Wartości odkrywane, narzucane i postulowane w szkolnej edukacji polonistycznej, w: Polonistyka w przebudowie. Literaturoznawstwo wiedza o języku – wiedza o kulturze – edukacja. Zjazd Polonistów, Kraków 22-25 września 2004, t. II, Czermińska M. (red.), Kraków.
Janus-Sitarz Anna, 2009, Przyjemność i odpowiedzialność w lekturze. O praktykach czytania literatury w szkole, Kraków.
Koziołek Ryszard, 2016, Humanistyka literaturoznawcza w dobie nowych konfliktów plemiennych, w: Nowa Humanistyka: Zajmowanie pozycji, negocjowanie autonomii. Książka abstraktów, Poznań, https://nowahumanistyka.wordpress.com/, dostęp 10 XI 2017.
Márai Sándor, 2006, O czytaniu, w: Księga ziół, Netz F. (przeł.), Warszawa.
Márai Sándor, 2016, Dziennik 1943-1948, Worowska T. (przeł.), Warszawa.
Myrdzik Barbara, 2006, Zrozumieć siebie i świat. Szkice i studia o edukacji polonistycznej, Lublin.
Piątkowska Renata, 2017, Hebanowe serce, Łódź.
Sukkar Sumia, 2017, Chłopiec z Aleppo, który namalował wojnę, Byczek Z. (przeł.), Warszawa.
Tomaszewska Grażyna, 2013, Kobiety – przedmioty – demony w „Nie-Boskiej komedii”, w: Zagubiona przestrzeń i co dalej…, Gdańsk.
Tuckermann Anja, 2014, Mano, chłopiec, który nie wiedział, gdzie jest, Bratkowska K., Ciurapińska K. (przeł.), Warszawa.