Abstrakt
Artykuł koncentruje się na przedstawieniu specyficznych cech mistrza, ucznia oraz relacji mistrz – uczeń. Pokazuje, że tradycyjna relacja mistrz – uczeń jest nieobecna w dzisiejszych szkołach i uczelniach. Główną przyczyną tej sytuacji są zmiany w tych instytucjach spowodowane ideami postmodernizmu. Autorka widzi w pedagogice personalistycznej szansę na rozwój relacji mistrz – uczeń w obecnej rzeczywistości.
Bibliografia
Bauman T., Mistrzowie i szkoły myślenia w uniwersytecie, [w:] E. Rodziewicz, K. Rzedzicka, E. Zalewska (red.), Gdańskie rodowody pedagogiczne. Geneza, kontynuacje, inspiracje, przemieszczenia znaczeń wychowawczych, Gdańsk 2004, s. 71–80.
Bednarz K., Mistrz, uczeń – odpowiedzialność, „Zeszyty Naukowo Artystyczne Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych” 2005, (6), s. 91–100.
Bielecki K., Relacja mistrz – uczeń – jej rola we współczesnym kształceniu, „Wiadomości Lekarskie” 2020, 73(8), s. 1804–1807. DOI: https://doi.org/10.36740/WLek202008140
Bobrowska B., Dyskusja redakcyjna: Mistrz i Uczeń, „Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza” 2010, Rok III(XV), s. 131–135.
Czerka E., Rola mistrza w procesie wkraczania w dorosłość, „Kultura i Edukacja” 2005, (2), s. 29–39.
Dudzikowa M., Obdarzanie obopólne. Refleksje na marginesie książki Steinera i paru innych lektur, [w:] E. Bochno, A. Krzemieniecka-Bondar (red.), Naukowa wspólnota uczących się. XXX-lecie Letniej Szkoły Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN, Białystok 2016, s. 515–519.
Dybeł K., Mistrz i uczeń w starofrancuskiej literaturze powieściowej, Kraków 2013.
Guardini R., Wiarygodność wychowawcy, [w:] tegoż, Bóg daleki, Bóg bliski, Poznań 1991, s. 228–239.
Karoń-Ostrowska A., Mistrz – uczeń, czyli miłość niejedno ma imię, „Więź” 2000, (9), s. 12–19.
Kretek-Kamińska A., Krzewińska A., Nauka bez mistrzów? Zmiany w relacjach mistrz – uczeń i sposobach uprawiania nauki, „Kultura i Społeczeństwo” 2017, (4), s. 125–145. DOI: https://doi.org/10.35757/KiS.2017.61.4.7
Ławski J., Dyskusja redakcyjna: Mistrz i Uczeń, „Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza” 2010, Rok III(XV), s. 117–128.
Makocka-Wojsiat K., O potrzebie Mistrza. Znaczenie duchowości w praktyce wychowawczej, [w:] M. Zemło (red.), Małe miasta: duchowość pozakanoniczna, Białystok 2020, s. 451–484.
Marek F., Przemiany roli nauczyciela w XX wieku, [w:] Z. Jasiński, T. Lewowicki (red.), Problemy pedeutologii na przełomie XX i XXI wieku, Opole 2000, s. 67–73.
Morszczyński W., Odpowiedzialność mistrza, [w:] K. Olbrycht (red.), Edukacja aksjologiczna, t. 2: Odpowiedzialność pedagoga, Katowice 1995, s. 102–108.
Mounier E., Co to jest personalizm?, A. Turowiczowa, D. Eska, Kraków 1960.
Nowak M, Teorie i koncepcje wychowania, Warszawa 2008.
Olbrycht K., O roli przykładu, wzoru, autorytetu i mistrza w wychowaniu osobowym, Toruń 2009.
Olbrycht K., Odpowiedzialność pedagoga, [w:] Edukacja aksjologiczna, t. 2: Odpowiedzialność pedagoga, Katowice 1995, s. 11–18.
Olubiński A., Rola autorytetu mistrza w edukacji młodych pokoleń, [w:] E. Kantowicz, B. Chrostowska, M. Ciczkowska-Giedziun (red.), Szkoły polskiej pedagogiki społecznej wobec nowych wyzwań: polska pedagogika społeczna na początku XXI wieku, Toruń 2010, s. 107–120.
Pelczar A., Mistrz i uczeń, Kraków 1996.
Stróżewski W., Mała fenomenologia autorytetu, [w:] tegoż, W kręgu wartości, Kraków 1992, s. 27–32.
Stróżewski W., Promieniowanie mistrza, „W Drodze” 2007, 402(2), s. 58–65.
Taranczewski P., Porzuceni mistrzowie, „Znak” 2007, 622(3), s. 63–80.
Tatarkiewicz W., O doskonałości, Warszawa 1976.
Tischner J., Etyka a historia. Wykłady, Kraków 2008.
Tytko M., Mistrz i uczeń – filozofia kształcenia akademickiego pedagogów, [w:]: A. Sajdak, D. Skulicz (red.), Paradygmaty akademickiego kształcenia pedagogów, Kraków 2010, s. 261–267.
Wysocka E., Doświadczanie życia w młodości – problemy, kryzysy i strategie ich rozwiązywania, Katowice 2009.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Józefa Brągiel
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.