Abstrakt
The article presents the state of research into the toponym Biłgoraj: initially incorrectly interpreted as a topographic name consisting of the segment Biel- “swamp” (>Ukrainian Bił-) and the morpheme -goraj “mountainous terrain”. Another interpretation of this toponym says that this name is memorial and physiographic in nature, with its first physiographic part coming from the local adjective *bieły (in general Polish biały “white”), shortened to Bieł- (>Ukrainian Bił-), referring to the first part of the name of the river *Bieła Łada < Biała Łada, which Biłgoraj is located on, and the second morpheme – the memorial one taken from the name of a nearby settlement Goraj, which was the seat of the ancestors of Adam Gorajski, the founder of Biłgoraj, a settlement also located on the river Biała Łada.
Bibliografia
Bondyra Wiesław (1992), Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin – Zamość.
Czopek Barbara (1988), Nazwy miejscowe dawnej ziemi chełmskiej i bełskiej (w granicach dzisiejszego państwa polskiego), Wrocław.
Kosyl Czesław (1978), Nazwy miejscowe województwa lubelskiego, Wrocław.
Łoś Jan (1922–1927), Gramatyka polska, cz. 1–3, Lwów.
Malec Maria (2003), Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Warszawa.
Makarski Władysław (1999), Nazwy miejscowości dawnej ziemi przemyskiej, Lublin.
Makarski Władysław (2015), Z metodologii badań nazw niejasnych i niejednoznacznych, w: Pogranicza słowiańskie w opisach językoznawczych, red. Feliks Czyżewski, Marek Olejnik, Alicja Pihan-Kijasowa, Lublin – Włodawa, s. 215–226.
Markiewicz Jerzy, Szczygieł Ryszard, Śladkowski Wiesław (1985), Dzieje Biłgoraja, Lublin.
Mazur Jan (1977–1978), Gwary okolic Biłgoraja, cz. 1–2, Wrocław.
Rymut Kazimierz, Czopek Barbara, Bijak Urszula, red. (1996–2018), Nazwy miejscowe Polski. Historia. Pochodzenie. Zmiany, t. 1–15, Kraków.
Niedźwiedź Józef (2003), Leksykon historyczny miejscowości dawnego województwa zamojskiego, Zamość.
Pawłowski Artur (2000), Roztocze, Puszcza Solska, Lasy Janowskie i Wyżyna Wołyńska (część polska). Przewodnik turystyczny, wyd. 2 zm. i rozszerz., Warszawa.
Rieger Janusz (1969), Nazwy wodne dorzecza Sanu, Wrocław.
Rospond Stanisław (1984), Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Wrocław.
Rymut Kazimierz (1980), Nawy miast Polski, Wrocław.
Rysiewicz Zygmunt (1964), Słownik wyrazów obcych, Warszawa.
Sławski Franciszek (1974), Zarys słowotwórstwa prasłowiańskiego, w: Słownik prasłowiański, red. Franciszek Sławski, t. 1, Wrocław, s. 43–141.
Szewelow Jurij (2002), Istoryczna fonołohija ukrajins’koji mowy, Charkiw.
Szymczak Mieczysław, red. (1978–1981), Słownik języka polskiego, t. 1–3, Warszawa.
Warchoł Stefan (1964), Nazwy miast Lubelszczyzny, Lublin.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).