The Demand to Remove the Term Obyczajność from the Penal Code
PDF (Język Polski)

Keywords

obyczajność
propriety
archaism
update
Penal Code
Penal Code of the Kingdom of Poland
Austrian penal code of 1852

How to Cite

Piosik, Łukasz . (2021). The Demand to Remove the Term Obyczajność from the Penal Code. Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza, 28(1), 123–142. https://doi.org/10.14746/pspsj.2021.28.1.9

Number of views: 260


Number of downloads: 221

Abstract

In my article, I formulate and describe the demand to remove the term obyczajność (propriety) from the Penal Code. In the course of the analysis, I will attempt to prove that its presence in the Act is an example of cultivating a terminological tradition that dates back to the partitions period and was started for a reason that is currently out­dated – the general language was insufficient to describe sexual crimes. I also show that due to the discrepancy between the general and legal language, the use of the term obyczajność may mislead a non-professional interpreter of a legal text. The text con­cludes with a more precise description of the titular demand, i.e. a proposal to change the title of Chapter 25 of the Penal Code.

https://doi.org/10.14746/pspsj.2021.28.1.9
PDF (Język Polski)

References

Źródła (wraz ze stosowanymi skrótami)

k.k. – Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 roku – Kodeks karny, t.j.: Dz.U. 2019, poz. 1950.

k.w. – Ustawa z dnia 20 maja 1971 roku – Kodeks wykroczeń, t.j.: Dz.U. 2021, poz. 281.

KKA – Powszechna ustawa karna austryacka z dnia 27.05.1852 r., Księgarnia J. M. Himmelblaua, Kraków 1880 [dostęp: 19 czerwca 2020]; online: dlibra.umcs.lublin. pl.

KKKP – Kodex karzący dla Królestwa Polskiego: z dodaniem praw kryminalnych późniey uchwalonych, reiestru porządkowego i alfabetycznego, przypisków wska¬zuiących artykuły związek z sobą maiące z dnia 16.04.1818 r., Natanson, Druk. przy ulicy Elektoralnéy, Warszawa 1830 [dostęp: 19 czerwca 2020]; online: fbc. pionier.net.pl.

Kodeks karny Rzeszy Niemieckiej z dnia 15 maja 1871 r. z późniejszymi zmianami i uzupełnieniami po rok 1918 wraz z ustawą wprowadczą do kodeksu karnego dla Związku Północno-Niemieckiego (Rzeszy Niemieckiej) z dnia 31 maja 1870 r., Spółka Pedagogiczna, Poznań 1920 [dostęp: 19 czerwca 2020]; online: www.wbc. poznan.pl.

L – Linde Samuel Bogumił, Słownik języka polskiego, t. 1–6, Drukarnia Księży Pijarów, Warszawa 1807–1814; online: kpbc.umk.pl [dostęp: 10 stycznia 2019].

SJP – Słownik języka polskiego PWN, aktualizacja Lidia Drabik, sjp.pwn.pl [dostęp: 19 czerwca 2020].

SWIL – Słownik języka polskiego, t. 1–2, red. Aleksander Zdanowicz i in., Wilno 1861, swil.ijp-pan.krakow.pl [dostęp: 19 czerwca 2020].

Ustawa karna z dnia 27. maja 1852 nr. 117 Dz.U. P. z polskim i niemieckim tekstem ustawy, objaśnieniami, judykaturą C. K. Trybunału Kasacyjnego i wzorami wyro¬ków w sprawach o przekroczenia, oprac. Józef Sułkowski, Księgarnia Leona Frommera, Kraków 1906.

WSJP – Wielki słownik języka polskiego, https://wsjp.pl/ [dostęp: 19 czerwca 2020].

Literatura

Ajdukiewicz Kazimierz (1965), Logika pragmatyczna, Warszawa.

Cieślak Wojciech (2010), Prawo karne. Zarys instytucji i naczelne zasady, Warszawa.

Egierska-Miłoszewska Danuta (1979), Nieobyczajny wybryk (art. 140 k.w. w teorii i praktyce), „Zagadnienia Wykroczeń”, nr 4–5, s. 65–75.

Gizbert-Studnicki Tomasz (1978), Wieloznaczność leksykalna w interpretacji praw¬niczej, Kraków.

Gębka-Wolak Małgorzata (2017), Językoznawstwo sądowe w Polsce. Obszary zainte¬resowania i zastosowanie, „Kwartalnik Sądowy Apelacji Gdańskiej”, nr 3, s. 9–29.

Gębka-Wolak Małgorzata, Moroz Andrzej (2019), Jednostka tekstu prawnego w ujęciu teoretycznym i praktycznym, Toruń.

Hałas Bożena (1995), Terminologia języka prawnego, Zielona Góra.

Handke Kwiryna (1999), Pojęcie i termin „archaizm” na tle zawartości polskich leksykonów, w: Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny, t. 5: Materiały VII Kolokwium Językoznawczego, Gorzów Wielkopolski 16–18 czerwca 1997 r., red. Mirosława Białoskórska, Szczecin.

Krajewski Robert (2019), Obyczajność jako przedmiot ochrony prawnokarnej, „Pale¬stra”, nr 3, https://tinyurl.com/5ahszhec [dostęp: 19.06.2020].

Kurkowska Halina, Skorupka Stanisław (2001), Stylistyka polska. Zarys, Warszawa.

Lukszyn Jerzy, Zmarzer Wanda (2006), Teoretyczne podstawy terminologii, Warszawa.

Piela Agnieszka (2016), Pozorna tożsamość. Polskie tradycjonalizmy z semantycznym archaizmem, Katowice.

Piosik Łukasz (2020), „Kto publicznie dobre obyczaje kazi...” Kilka uwag o tabu¬izacji zjawiska pornografii w tekstach prawnych okresu zaborów, w: Juwenalia historycznojęzykowe 3, red. Zofia Bryłka, Aleksandra Deskur, Wojciech Stelmach, Poznań.

Piotrowski Tadeusz (2001), Zrozumieć leksykografię, Warszawa.

Szczygieł Mariusz (2018), Śliczny i posłuszny, w: tenże, Nie ma, Warszawa, s. 265–290.

Tekely Wiesław P. (2011), Zwalczanie pornografii na ziemiach polskich w dobie zabo¬rów i II RP, w: Pornografia, red. Marek Mozgawa, Warszawa, s. 30–40.

Walczak Bogdan (2011), Co to są „dawne słowa”?, „Studia Językoznawcze”, t. 10, s. 321– 329.

Warylewski Jarosław (2021), art. 197. k.k., w: Kodeks karny. Komentarz, red. Ryszard A. Stefański, System Informacji Prawnej – Legalis.