Słowa kluczowe
katolicyzm
sztuka
Jak cytować
Abstrakt
This text is a reply to E.A.J. Honigmann and presents another point of view on Shakespeare’s Catholicism. H. Hammerschmidt-Hummel defends her thesis and tries to convince that her book is based on reliable studies and historical sources. She proves that a secret Catholic code in his plays is the most important key to understanding his whole output. Her arguments are based on two evidences: the known or presumed “Catholic sympathies” of the dramatist’s family, friends and patrons and the “Catholic attitudes” embedded in the plays.Bibliografia
H. Hammerschmidt-Hummel, William Shakespeare – Sein Zeit – Sein Leben – Sein Werk, von Zabern, Mainz 2003. E.A.J. Honigmann, Szekspir katolikiem? Odpowiedź na książkę Hildegard Hammerschmidt-Hummel, „Connotations” 12.1 (2002–2003), w. 52-60.
Sprawozdanie konferencyjne z interdyscyplinarnego, międzynarodowego spotkania dyskusyjnego „Religia i Kultura w Europie XVII i XVIII wieku”, która odbyło się w Mainz (24-27 marca 2003 roku), red. P.C. Hartmann (praca ma zostać wkrótce opublikowana)
Hammerschmidt-Hummel Hildegard, Kultura katolickich mniejszości w Anglii od 1580 do 1650 roku, ze szczególnym uwzględnieniem Szekspira.
M.E. de Montaigne, An Apologie of Raymond Sebond, [w:] Montaigne’s Essays: Renascence Editions, Book II, przeł. J. Florio, Appleton: Lawrence U. 3 August 2004, <http://www.uoregon.edu/~rbear/montaigne/2xii.htm>.
W. Shakespeare, Plays and Poems, red. E. Malone (1790), t. I, pt. 2, s. 162-166, 331.
S. Schoenbaum, W. Shakespeare: A Documentary Life, Clarendon P, Oxford 1975, s. 41-43.
John Shakespeare: Public Record Office, State Papers Domestic Elizabeath I, S.P. 12/243, nr 76.
Susanna Shakespeare: Kent County Archives Office, Maidstone, Sack ville MSS, ref. U269 Q22, 37 i 39.
P.J. Helm, England under the Yorkists and Tudors 1471–1603, London 1972, s. 341.
E.A.J. Honigmann, Die verborgene Existenz des William Shakespeare: Dichter und Rebell im katholischen Untergrund, Freiburg i. Breisgau 2001.
The First and Second Diaries of the English College, Douay, and an Appendix of Unpublished Documents, pod red. Ojców Kongregacji Londyńskiego Stowarzyszenia Oratorian, z historycznym wstępem T.F. Knoxa, London 1878, s. 8, 9, 14.
E.A.J. Honigmann, Shakespeare: The „Lost Years”, Manchester 1985; wyd. 2 1988, s. 28-30.
H. Foley, Records of the English Province of the Society of Jesus, London 1877–1883, wyd. 2 New York, Johnson Reprint, 1966, t. 3, “George Gilbert”, s. 658-704, 623.
A.L. Rowse, Shakespeare the Man, New York 1973, s. 59-60.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku „Przestrzeniach Teorii” tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).