Słowa kluczowe
dramat
adaptacja operowa
Jak cytować
Abstrakt
The article aims at showing how complex can be the relationship between literary prototype and operatic work. It analyses the adaptation of Heinrich von Kleist’s drama by two outstanding postwar artists: the Austrian author Ingeborg Bachmann (1926–1973) and the German composer Hans Werner Henze (1926–2012). They not only adjust the dramatic text to the needs of the operatic medium. They also, very much in the spirit of their times (1958), try to rethink, to “save” as they put it, a work of art misused by the ideology of Wilhelminism and the Third Reich. In their interpretation they turn their back on military and political content of the drama, focus their attention on the person of the Prince, glorifying him as a dreamer and outsider.Bibliografia
K. Kanzog, Heinrich von Kleist und die Musik. Eine Bibliographie, [w:] Werke Kleists auf dem modernen Musiktheater, wyd. K. Kanzog, H.J. Kreutzer, Berlin 1977.
I. Bachmann, H.W. Henze, Briefe einer Freundschaft, hrsg. H. Höller, München 2004.
A. Tumat, Dichterin und Komponist. Ästhetik und Dramaturgie in Ingeborg Bach- manns und Hans Werner Henzes „Prinz von Homburg”, Kassel 2004.
P. Graener, Der Prinz von Homburg, Oper in 4 Akten, op. 100, 1934.
K. Achberger, Literatur als Libretto – Das deutsche Opernbuch seit 1945, Heidelberg 1980.
H.W. Henze, Prinz von Homburg, [w:] Musik und Politik. Schriften und Ge- spräche 1955–1984, wyd. J. Brockmeier, München 1984.
I. Bachmann, Entstehung eines Librettos, [w:] Werke 1. Gedichte, Hörspiele, Libretti, Übersetzungen, hrsg. Ch. Koschel, I. von Weidenbaum, C. Münster, München 1982.
H.W. Henze, Reiselieder mit böhmischen Quinten. Autobiographische Mitteilungen 1926–1995, Frankfurt am Main 1996.
H.W. Henze, Warum ich Prinz von Homburg komponiert habe, „Neue Zeitschrift für Musik” 1960/5.
H. von Kleist, Książę Homburg, przeł. J.S. Buras, [w:] tenże, Dramaty wybrane, Kraków 2000.
P. Kamiński, Tysiąc i jedna opera, t. 1, Kraków 2008.
J. Brachmann, Der wilde Wohlklang, <http://www.welt.de/print-wams/article144025/Der_wilde_Wohlklang.html>.
Musik und Politik. Schriften und Gespräche 1955–1984, wyd. J. Brockmeier, München 1984.
A. Gier, Das Libretto – Theorie und Geschichte einer musikoliterarischen Gatt- ung, Darmstadt 1998.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku „Przestrzeniach Teorii” tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).