Słowa kluczowe
dramat
teatr
performans
teoria Czystej Formy
Jak cytować
Abstrakt
Gondowicz Jan, „Stargana za trzewia publiczność opadła jak jeden flak”. Witkacego spektakle potencjalne [“The gut-wrenched audience sank back into their seats like one limp intestine”**. Witkacy’s Potential Performances]. „Przestrzenie Teorii” 14. Poznań 2010, Adam Mickiewicz University Press, pp. 135-157. ISBN 978-83-232-2210-1. ISSN 1644-6763. Witkacy’s well-known Pure Form in Theatre Theory constitutes, from the logical point of view, a sequence of paradoxical definitions and surrealistic examples. It is, undoubtedly, a premeditated tactics of the Author. Witkacy deliberately aspired to make a mess in the reader's (or, in fact, implied spectator’s) brain, and discreetly intervowen in principal specimen’s content own anthropological experience, collected in an Australian expedition. Finally, in the visionary novel Insatiability, Witkacy smashed up his concept of metaphysical theatre, impossible in the future stupefied society.Bibliografia
Szkic do systemu pojęć dla krytyki formalnej w teatrze, [w:] S.I. Witkiewicz, Teatr i inne pisma o teatrze, oprac. J. Degler, [Dzieła zebrane, t. 9], Warszawa 1995, s. 161.
S.I. Witkiewicz, Nienasycenie, oprac. J. Degler, L. Sokół, Warszawa 1992, [Dzieła zebrane, t. 3], s. 18, 37, 73, 75, 76, 107, 125, 127-128, 290, 313, 396.
A. Strindberg, Panna Julia. Przedmowa, przeł. Z. Łanowski, [w:] tenże, Wybór dramatów, Wrocław 1977, s. 96.
S.I. Witkiewicz, Niemyte dusze, [w:] tenże, Narkotyki. Niemyte dusze, oprac. A. Micińska, [Dzieła zebrane, t. 12], Warszawa 1993, s. 229
R.A. Maguire, Red Virgin Soil. Soviet Literature in the 1920’s, Princeton 1968, s. 262.
D. C. Gerould, Stanisław Ignacy Witkiewicz jako pisarz, przeł. I. Sieradzki, Warszawa 1981, s. 230
Wstęp teoretyczny, [w:] S.I. Witkiewicz, O Czystej Formie i inne pisma o sztuce, oprac. J. Degler, [Dzieła zebrane, t. 10], Warszawa 2003, s. 6.
A. Ważyk w Kwestii gustu, Warszawa 1966, s. 40.
S.I. Witkiewicz, Dramaty I, oprac. J. Degler, [Dzieła zebrane, t. 5], Warszawa 1996,
s. 229.
R. Caillois, Zagadka i obraz poetycki, przeł. A. Frybesowa, [w:] tenże, Odpowiedzialność i styl, Warszawa 1967, s. 34, 245.
S. Baker: Witkiewicz-Malinowski, Czysta Forma magii, nauki
i religii, przeł. M. Dzieduszycka, „Konteksty” 2000, nr 1-4, s. 333 i nast.
R. Shattuck, The Banquet Years, New York 1958, s. 114-118; M. Esslin, Das Theater des Absurden, Frankfurt am Main 1965, s. 105-108.
J. Gondowicz, Opera growno, [w:] A. Jarry, Teatr ojca Ubu, Warszawa 2006, s. 9.
D.C. Gerould, Stanisław Ignacy Witkiewicz jako pisarz, dz. cyt., s. 229-231.
K. Puzyna, Witkacy, [w:] S.I. Witkiewicz, Dramaty, t. I, Warszawa 1962 [i nast.]
K. Puzyna, Witkacy, oprac. J. Degler, Warszawa 1999.
L. Sokół, Groteska w teatrze Stanisława Ignacego Witkiewicza, Wrocław 1973.
W. Sztaba, Gra ze sztuką. O twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza, Kraków 1982.
A. Strindberg, Gra snów, Od autora, [w:] tenże, Wybór dramatów, Wrocław 1977, s. 733.
Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie Istnienia i inne pisma filozoficzne (1902–1932), oprac. B. Michalski, [Dzieła zebrane, t. 13], Warszawa 2002, s. 336.
W. Nowakowska, Stanisław Witkiewicz – teoretyk sztuki, Wrocław 1970, s. 134.
L. Tołstoj, Co to jest sztuka?, przeł. M. Leśniewska, Kraków 1980, s. 21-22.
W. Szkłowski, Sztuka jako chwyt, przeł. R. Łużny, [w:] Teoria badań literackich za granicą, t. II, cz. III, Kraków 1986, s. 22.
J. Kott, Bunraku i kabuki, albo o naśladownictwie, [w:] tenże, Kamienny Potok, Kraków 1991, s. 93, 212.
M. Merleau-Ponty, Signes, Paris 1961, s. 151, za: G. Genette, Structuralisme et critique litteraire, en: Figures I, Paris 1966, s. 161.
B. Malinowski, Wierzenia pierwotne i formy ustroju społecznego. Pogląd na genezę religii ze szczególnym uwzględnieniem totemizmu, oprac.A.K. Paluch, [Dzieła, t. 1], Warszawa 1980, s. 85.
J. Clifford, Opowiedz o swojej podroży: Michel Leiris, przeł. S. Sikora, „Konteksty” 1999, nr 1-2, s. 182.
E. Ionesco, Kubuś, czyli uległość, przeł. J. Błoński, wierszyki i kalambury wykonał K. Puzyna, „Dialog” 1967, nr 1, s. 69.
A. Artaud, O teatrze z Bali, [w:] tenże, Teatr i jego sobowtor, przeł. J. Błoński, Warszawa 1966, s. 74.
S.I. Witkiewicz, Pożegnanie jesieni, oprac. A. Micińska, [Dzieła zebrane, t. 2], Warszawa 1992, s. 147.
Б. Дaниельссон, Гoгeн в Пoлинезии, перeв. Л. Ждaнoвa, Мoсквa 1973.
S.I.Witkiewicz, Listy do Bronisława Malinowskiego,„Konteksty” 2000, nr 1-4, s. 253.
E. Durkheim, Elementarne formy życia religijnego. System totemiczny w Australii, przeł. A. Zadrożyńska, Warszawa 1990, s. 218, 232, 291, 292, 299, 309, 326.
S. Jaracz, O teatrze i aktorze, oprac. i wstęp W. Natanson, Warszawa 1962, s. 36.
M. Foucault, Słowa i rzeczy. Antropologia nauk humanistycznych, przeł. T. Komendant, Gdańsk 2006, s. 224-225.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku „Przestrzeniach Teorii” tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).