Jak cytować
Abstrakt
The aim of my article is to present "the liar's paradox" from a non empirical perspective of the language. The paradox may be as though "resolved" (but in just another way then it is done within the semantics view by Tarski), among other things, thanks to Lacan's psychoanalysis. Namely "the liar's paradox" which is connected with a division between a statement and an enunciation is treated by Lacan as accompanying a subject during his (her) process of gaining a certainty about himself (herself) and about the world and as impossible to overcome in a traditional way. The problem of "liar's paradox" may be merely suppressed. An attempt of suppressing of a nonsense took place, according to Lacan and Foucault, within the area of "Meditations" by Descartes and maybe more in their modern interpretations. The non empirical proposition of an elimination "the liar's paradox" consists in an acceptance of the madness (as defined by Foucault) and at the same time in staying in a surface of some texts. This strategy does not allow to divide talking in two: the language and the meta-language. Moreover I try to discuss with Żiżek concept concerning with an incomprehension this problem (mainly the usage of the meta-language) by Derrida.Bibliografia
G. Vattimo, Hermeneutyka - nowa koine, „Teksty Drugie” 1996, nr 1.
P. Dybel, Czy psychoanaliza Lacana jest hermeneutyką?, w: H. Lang, Język i nieświadomość. Podstawy teorii psychoanalitycznej Jacques’a Lacana, tłum. P. Dybel, Gdańsk 2005.
A. Tarski, Pisma logiczno-filozoficzne, t. 1, Warszawa 1995.
P. Dybel, Czy psychoanaliza Lacana jest hermeneutyką?, w: H. Lang, Język i nieświadomość. Podstawy teorii psychoanalitycznej Jacques’a Lacana, tłum. P. Dybel, Gdańsk 2005.
A. Tarski, Pisma logiczno-filozoficzne, t. 1, Warszawa 1995.
A. Easthope, Lacanowska interpretacja Kartezjusza, „Ruch Filozoficzny – Nowa Seria” 2000, nr 3 (35).
A. Bielik-Robson, Słowo i trauma: Czas, narracja, tożsamość, w: Formy reprezentacji umysłowych, red. R. Piłat i in., Warszawa 2006.
J. Lacan, Funkcja i pole mówienia i mowy w psychoanalizie, tłum. B. Gorczyca, W. Grajewski, Warszawa 1996.
S. Żiżek, 'Wzniosły obiekt ideologii, tłum. J. Bator, P. Dybel, Wrocław 2001.
K. Michalski, Heidegger i filozofia współczesna, Warszawa 1978.
M. Foucault, Historia szaleństwa w dobie klasycyzmu, tłum. H. Kęszycka, Warszawa 1987.
P. Dybel, Podmiot nieświadomości. Pojęcie podmiotu w psychoanalizie Jacques’a Lacana na tle tradycji filozofii kartezjańskiej, „Przegląd Filozoficzny - Nowa Seria” 2000, nr 3 (35).
M.P. Markowski, Z powrotem do Lacana!, „Literatura na Świecie” 2003, nr 3/4.
J. Kutyła, Jak czytać coś, czego nie ma, by coś z tego jednak było?, w: S. Żiżek, Lacan. Przewodnik krytyki politycznej, tłum. J. Kutyła, Warszawa 2008, s. 9.
M.P. Markowski, Nietzsche i hermeneutyka, „Teksty Drugie” 1996, nr 1.
P. Dybel, Derrida i Lacan: spór dwóch żaków o fallusa, „Literatura na Świecie” 2003, nr 3/4.
M. Mizuro, Dekonstrukcja jako strategia interpretacji, „Prace Literackie” 1998, nr 36.
L. Wittgenstein, Traktat logiczno-filozoficzny, tłum. B. Wolniewicz, Warszawa 1977.
D. Pears, Wittgenstein, tłum. K. i J. Gurczyńscy, Warszawa 1999.
S. Morawski, Mimesis i hiperrealizm, w: Mimesis w literaturze, kulturze, sztuce, red. Z. Mitosek, Warszawa 1992.
V.B. Leitch, Hermeneutyka, semiotyka i dekonstrukcjonizm, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 3.
C. Rowiński, Dlaczego Rimbaud przestał pisać?, w: tegoż, Przestrzeń logosu i czas historii, Warszawa 1984.
E. Roudinesco, Jacques Lacan. Jego życie i myśl, tłum. R. Reszke, Warszawa 2005.
S. Schneiderman, Jacques Lacan. Śmierć intelektualnego bohatera, tłum. Ł. Mokrosiński, Warszawa 2004.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Przestrzeniach Teorii” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgodę na publikację od uprawnionych podmiotów.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku „Przestrzeniach Teorii” tylko w calach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).