Performance studies – the theory of catastrophes?
PDF (Język Polski)

Keywords

teoria katastrof
performatyka
performatywność
zakłócenie
niefortunność

How to Cite

Wojnowski, K. (2014). Performance studies – the theory of catastrophes?. Przestrzenie Teorii, (22), 117–138. https://doi.org/10.14746/pt.2014.22.7

Abstract

The author of Performatyka – teoria katastrof? [“Performance studies – the theory of catastrophes?”], which is a cross-sectional investigation into performance studies, tracks the trains of thought about catastrophes in different theories of performativity, ranging from J. L. Austin’s to Jon McKenzie’s ideas. Of particular interest is how particular theoreticians integrate the term ‘catastrophe’ into their conceptual frameworks and how they evaluate it. By criticizing the approach taken by Judith Butler, who postulates “melancholic performance studies”, which brings to mind Adorno’s idea that is explicated in Minima Moralia (traurige Wissenschaft), the author tries to show how we can productively use Austin’s theses that are presented in the first chapters of his famous How to Do Things with Words. In the author’s opinion, Austin allows us to approach communicational catastrophes from a different perspective, which is often forgotten, i.e. of the functioning of contextual systems. It is shown that the tension between felicity and infelicity may be at the core of the popularity of performativity which is understood as a tool for researching contemporary cultural phenomena.
https://doi.org/10.14746/pt.2014.22.7
PDF (Język Polski)

References

D. Mersch, Teorie mediów, tłum. E. Krauss, Warszawa 2010.

P. Virilio, Der integrale Unfall, tłum. J. Mersmann, [w:] Die Unordnung der Dinge, red. Ch. Kassung, Bielefeld 2009, s. 7.

Die Unordnung der Dinge oraz książka Markusa Rautzenberga, Die Gegenwendigkeit derStörung: Aspekt einer post-metaphysischen Präsenztheorie, Berlin 2009.

U. Pawlicka, Wstępne rozpoznanie estetyki szumów: od kubizmu do glitch artu, „ha!art” 2012, nr 37, s. 14.

Contesting Performance, red. J. McKenzie, H. Roms i C.J.W.-L. Wee, New York 2009.

M. Sugiera, Być jak baron Münchhausen, czyli performatywność i performatyka, „Dialog” 2012, nr 5.

J.L. Austin, How to Do Things with Words, London 1962.

F. Białek, SEC, cz. IX: Austin, <http://demsec.blogspot.com/2012/01/sec-cz-ix-austin. html>, dostęp: 15.08.2013.

N.K. Hayles, How We Became Posthuman: Virtual Bodies in Cybernetics, Literature, and Informatics, Chicago–London 1999, s. 274.

<http://dictionary.reference.com/browse/misfire>, dostęp: 20.09.2013.

J. Loxley, Performativity, London–New York 2007, s. 91.

J. Derrida, Sygnatura, zdarzenie, kontekst, tłum. B. Banasiak, <http://bb.ph-f.org/ przeklady/derrida_sygnatura.pdf>, dostęp: 15.08.2013.

P. Virilio, Wypadek pierworodny, tłum. K. Szeżyńska-Maćkowiak, Warszawa 2007, s. 23.

F. Białek, SEC cz. X: Pasożyty, <http://demsec.blogspot.com/2012/01/sec-cz-x-pasozyty. html>, dostęp: 15.08.2013.

M. Serres, The Parasite, Baltimore–London 1982, s. 3.

J. Butler, Uwikłani w płeć, tłum. K. Krasuska, Warszawa 2008, s. 252.

J. Butler, Precarious Life: The Powers of Mourning and Violence, Verso, London, New York 2004; tejże, Ramy wojny. Kiedy życie godne jest opłakiwania? [2006], tłum. A.Czarnacka, Warszawa 2011.

P. Phelan, Unmarked: Politics of Performance, New York 1993, s. 5.

J. McKenzie, Performuj albo… Od dyscypliny do performansu, tłum. T. Kubikowski, Kraków 2011, s. 28.

R. Schechner, Performatyka: wstęp, tłum. T. Kubikowski, Wrocław 2006.