Kultura jako problem teorii i praktyki polityki społecznej z perspektywy socjoekonomicznej

Abstrakt

W polu teoretyczno-praktycznych zainteresowań polityki społecznej kultura zajmuje miejsce poślednie. Jest zarazem pojęciem trudnym do zdefiniowania. Nieustannie rozszerza się jego zakres i zacierają się jego granice. Znajduje to wyraz w postępującej estetyzacji (kulturalizacji) rzeczywistości oraz rosnącej roli ekonomii doświadczenia. Kultura staje się ikonosferą (sferą znaków). Świadectwem tych kłopotów z konceptualizacją kultury są nieudane próby definiowania przemysłów kreatywnych. W tej sytuacji jedyną użyteczną definicją kultury jest definicja antropologiczna, a więc ogólna i opisowa. W polityce społecznej konieczna jest zatem rewizja standardowego podejścia do zjawiska uczestnictwa w kulturze, w którym „kultura” ograniczona jest zwykle do sfery artystycznej, a „uczestnictwo” – do określonych zachowań w obszarze instytucji artystycznych.